Τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού, τα χρόνια δηλαδή που πλάθεται ο χαρακτήρας και διαμορφώνεται η προσωπικότητά του, οι γονείς έχουν τεράστια ευθύνη να είναι σωστά πρότυπα συμπεριφοράς.
Συχνά οι γονείς αναρωτιούνται για ποιο λόγο το κοριτσάκι τους μπορεί να έχει άγχος ή πως είναι δυνατόν το αγοράκι τους να νιώθει θυμό. Κι όμως τα συναισθήματα δεν έχουν ηλικία.
Οι συγκεντρώσεις με φίλους και συγγενείς είναι συχνό φαινόμενο. Τι γίνεται, όμως, όταν κάποιο συγγενικό πρόσωπο επιμένει να αγκαλιάσει ή να φιλήσει το παιδί σας, αλλά εκείνο δεν θέλει;
Αν ρωτήσετε τους γονείς που έχουν περισσότερα από ένα παιδιά, θα σας απαντήσουν ότι «τα αγαπούν όλα το ίδιο» και ότι «δεν ξεχωρίζουν κανένα». Είναι όμως έτσι;
Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά σε μικρές ηλικίες είναι άκρως εγωκεντρικά. Τι γίνεται όμως όταν το μικρό σας είναι ταυτόχρονα και ανταγωνιστικό και πώς μπορείτε να το αντιληφθείτε;
Πόσες και πόσες φορές δεν έχει γίνει το πρωινό ξύπνημα του παιδιού σας πεδίο γκρίνιας και διαμάχης; Ιδού λοιπόν κάποιες μέθοδοι για να το κάνετε σχεδόν διασκεδαστικό!
Το μόνο εύκολο είναι να μην αφήνετε το παιδί σας να κάνει λάθη για να μην το βλέπετε στεναχωρημένο. Ποια είναι όμως η παιδαγωγικά ορθή στάση που πρέπει να κρατήσετε σε αυτό το θέμα;
Ουσιαστικά το παιδί μαθαίνει την ώρα όταν πάει σχολείο, όμως θα ήταν χρήσιμο να καταφύγετε σε κάποιες εμπειρικές μεθόδους νωρίτερα για να υπάρξει μια πρώτη εξοικείωση με αυτήν.
