Η πειθαρχία και τα όρια στη συμπεριφορά του παιδιού δεν είναι απλή υπόθεση. Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι να σας κάνει το μικρό σας ό,τι θέλει υπάρχει μεγάλη απόσταση. Πώς όμως θα καταλάβετε ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει από τον έλεγχό σας;
Αν κάθε φορά που το παιδί παραφέρεται ή κάνει κάτι άσχημο σε άλλο παιδάκι, η πρώτη σας αντίδραση είναι να το μαλώσετε και να το αναγκάσετε να ζητήσει συγγνώμη, τότε μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε.
Οι χαρακτηρισμοί έχουν μεγάλο ειδικό βάρος, κάτι που σημαίνει ότι ασκείται μεγάλη επιρροή στην ψυχοσύνθεση του παιδιού.
Πάνω σε μια ένταση με το παιδί, το μόνο εύκολο είναι να το τιμωρήσετε. Επειδή όμως δεν είναι αυτό το ζητούμενο, πάμε να δούμε γιατί δεν πρέπει να το τιμωρείτε ως μέθοδο πειθαρχίας.
Δεν είναι εμπράκτως και συνειδητά σαφές για όλους τους γονείς ότι το παιδί πρέπει να μάθει να στηρίζεται στις δυνάμεις του, να διεκδικεί πράγματα μόνο του και να μαθαίνει από τα λάθη του.
Είναι δεδομένο ότι τα παιδιά επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τους γονείς τους, με αποτέλεσμα να οικειοποιούνται πολλές δικές τους συμπεριφορές, νοοτροπίες και αντιλήψεις. Άραγε με ποιους τρόπους μπορείτε να αποτελέσετε θετικό πρότυπο για εκείνα;
Μπορεί να είναι σε ηλικία που δεν μπορεί να γίνει λάτρης της ανακύκλωσης, όμως είναι εφικτό να μπουν οι βάσεις να αποκτήσει οικολογική συνείδηση όταν μεγαλώσει.
Γενικά, τα άκρα αποτελούν λανθασμένες επιλογές. Άρα λοιπόν ούτε να πιέζετε το παιδί πρέπει, αλλά ούτε να είσαστε πολύ ελαστικοί και καταλήξει μεγαλώνοντας να μην μπορεί να διαχειριστεί την παραμικρή δυσκολία στη ζωή του.
