Στην ηλικία περιπου των έξι ετών, τα περισσότερα παιδιά αρχίζουν να αντιλαμβάνονται την έννοια της ιδιωτικότητας και μπορεί να ξεκινήσουν να την αποζητούν κάποιες ώρες, ενώ είναι στο σπίτι.

Ποια, όμως, πρέπει να είναι η δική σας στάση σε αυτή τους τη νέα… απαίτηση;

Σε γενικές γραμμές, πρέπει να είστε υποστηρικτικοί, καθώς η ανάγκη του παιδιού για ιδιωτική ζωή έχει να κάνει με την αύξηση της ανεξαρτησίας τους, όμως λέει και η Σάντα Ράιλι, ειδική για παιδιά και εφήβους στο Τορόντο του Καναδά.

«Σημαίνει ότι μεγαλώνουν και ωριμάζουν κι αυτό είναι ένα θετικό σημάδι», λέει η Ράιλι.
Οι γονείς θα πρέπει να έχουν μία ευαίσθητη και υποστηρικτική στάση, ώστε να τα βοηθήσουν σε αυτή τους την επιλογή.

Εκείνο που μπορούν να κάνουν οι γονείς, είναι να μιλήσουν στα παιδιά τους για το τι είναι ανεκτό και τι όχι, στο πλαίσιο της οικογενειακής εστίας και το κατά πόσον αυτή η ιδιωτικότητα, που απαιτεί το παιδί αντίκειται σε κάποιους κανόνες, που μπορεί να έχει κάθε σπίτι.

Για να το καταφέρετε αυτό, πρέπει να τους καθορίσετε το πλαίσιο και να καταστήσετε σαφές τι είναι αυτό που ενοχλεί εσάς ή και άλλα μέλη της οικογένειας, τονίζοντας ότι όλοι πρέπει να σεβόμαστε τις επιθυμίες του άλλου.

Στο πολύ πιθανό σενάριο οι δύο γονείς να διαφωνούν στο κατά πόσον γίνεται να αφήσουν τελειώς ανεξέλεγκτες κάποιες επιλογές του παιδιού τους, πρέπει να υπάρχει διάλογος και να βρίσκεται η χρυσή τομή. Το παιδί πρέπει να έχει να αντιμετωπίσει μία κοινή στάση! Διαφορετικά και το ίδιο θα μπερδευτεί και δεν θα τηρήσει κάποιους κανόνες.