Πώς θα μεγαλώσετε παιδί με καλές προθέσεις

Όταν λέμε καλές προθέσεις, εννοούμε να διαμορφωθεί με τέτοιον τρόπο ο χαρακτήρας του παιδιού σας, ώστε να μην έχει ποτέ πρόθεση να κάνει κακό σε κάποιον και τα λάθη του να οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό; 

  • Από τα πιο βασικά πράγματα που πρέπει να διδαχθεί το μικρό σας είναι να επιλέγει προσεκτικά τους ανθρώπους που έχει δίπλα του, με κριτήριο το ταίριασμα των χαρακτήρων και όχι με υστεροβουλία. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κέρδος σε μια γνωριμία από όσα θα αποκομίσει μέσα από τη συναναστροφή μαζί του.

  • Επίσης θα πρέπει να καταλάβει τη σημασία και την αξία των ανθρώπινων σχέσεων. Η φιλία είναι ιερή έννοια και μέσω αυτής γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και λαμβάνουμε στήριξη στα δύσκολα. Είναι λοιπόν εξέχουσας σημασίας να έχει το παιδί σας δίπλα του λίγους και καλούς ανθρώπους, με τους οποίους υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός.

  • Πολύ σημαντική είναι η στάση που θα κρατάει στις όποιες παρεξηγήσεις προκύψουν στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Αυτές πρέπει να λύνονται πολιτισμένα, μόνο με διάλογο και αμοιβαίες υποχωρήσεις, για να βρεθεί η χρυσή τομή. Ακόμα κι αν νιώσει θιγμένο ή αδικημένο, πρέπει να διαγράψει από το ρεπερτόριό του την έννοια της εκδίκησης. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να το κάνετε να αντιληφθεί τη ματαιότητά της.

  • Για να γίνει μακροπρόθεσμα το παιδί σας ένας άνθρωπος με καλές προθέσεις, καλό είναι να διδαχθεί την αξία του αλτρουισμού μέσω της προσφοράς και της παροχής βοήθειας σε όποιον έχει ανάγκη, ιδανικά χωρίς καν να τη ζητήσει. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί σας δε θα δείχνει αγνωμοσύνη για όσα έχει, θα γνωρίζει ότι κάποιοι στερούνται βασικά πράγματα και θα έχει το νου του να βοηθάει όπως μπορεί, πάντα αυθόρμητα και χωρίς να προσμένει ανταπόδοση για το καλό.

  • Ένας άνθρωπος με καλές προθέσεις ξέρει να δικαιολογεί τα λάθη των άλλων, ξέρει να συγχωρεί και να επενδύει μελλοντικά στην καλή πλευρά των ανθρώπων, διαγράφοντας από τη μνήμη του τις κακές στιγμές και κρατώντας τις καλές.

  • Τέλος, πρέπει να κάνει σαφές στο μυαλό του ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ότι δηλαδή κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να ενδιαφέρεται για το καλό του και ότι το έχει κερδίσει, όμως η «μάχη» αυτή δίνεται καθημερινά και ταυτόχρονα πρέπει να το απασχολεί να ανταποδίδει το καλό που εισπράττει, στη χειρότερη των περιπτώσεων με συμβολικές κινήσεις.