Υπάρχουν διαφόρων ειδών λανθασμένες συμπεριφορές με αποδέκτη το παιδί, μερικές από τις οποίες αναπόφευκτες. Τι γίνεται όμως με εκείνες που τελικά παίζουν σημαίνοντα (αρνητικό) ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του;
Κάποια πράγματα στη σχέση των γονιών με τα παιδιά θεωρούνται αυτονόητα, όμως καλό είναι να διατυπώνονται λεκτικά για να τα γνωρίζουν με σαφήνεια.
Ένα παιδί μπορεί να θεωρηθεί χαρισματικό με βάση μια σειρά από δεξιότητες που έχει κατακτήσει νωρίτερα από την πλειοψηφία των συνομηλίκων του και από διάφορες πτυχές του χαρακτήρα του.
Έχουμε τονίσει κατ'επανάληψη το αντιπαιδαγωγικό του πράγματος αναφορικά με τις φωνές και τις τιμωρίες ως μεθόδους πειθαρχίας.
Υπάρχουν παιδιά που είναι εσωστρεφή λόγω χαρακτήρα και άλλα που κλείνονται στον εαυτό τους ή έστω αποφεύγουν τις κοινωνικές συναναστροφές υπό το φόβο της έκθεσης, με ό,τι αυτή συνεπάγεται.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρείτε ότι το παιδί σας προσπαθεί να φέρεται όπως πρέπει εκτός σπιτιού και όταν είναι εντός, να βγάζει με συνέπεια τον κακό του εαυτό.
Μην κάνετε το λάθος να πιστέψετε ότι το παιδί δεν αντιλαμβάνεται αν οι γονείς του είναι αγαπημένοι και γενικά αν το οικογενειακό του περιβάλλον αποπνέει υγεία.
Το παιδί πρέπει να αποκτήσει καλούς τρόπους κυρίως για καλό δικό του, αλλά και για πιο ομαλή συνύπαρξη με άλλους ανθρώπους.
