Μπορεί τα παιδιά να μην είναι ώριμα με την κυριολεκτική έννοια του όρου, όμως υπάρχουν τομείς που βάζουν τα γυαλιά στους γονείς τους και στους υπόλοιπους ενηλίκους. Πάμε να δούμε πιο συγκεκριμένα…
Η συζήτηση με τα παιδιά προσχολικής ηλικίας για το θάνατο και τη διαχείριση της απώλειας και του πένθους είναι ένα ζήτημα το οποίο προβληματίζει πολλούς γονείς και εκπαιδευτικούς...
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το μυαλό μιας μανούλας δεν ηρεμεί ποτέ. Οι έννοιες, οι σκέψεις και οι προβληματισμοί επί παντός επιστητού ξεκινούν από τη στιγμή που ανοίγει τα μάτια της!
Είναι οι «μαγικές» φράσεις που θα το βοηθήσουν να πιστέψει στον εαυτό του και να κάνει το καλύτερο δυνατό για να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις του σχολείου...
Δεν έχουν μόνο οι γονείς απαιτήσεις και προσδοκίες από τα παιδιά, αλλά ισχύει και το αντίστροφο. Πάμε να δούμε τι έχουν ανάγκη όλα τα παιδιά από τους γονείς τους, ανεξαρτήτως ηλικίας...
Τώρα το έχεις στην αγκαλιά σου να το νανουρίσεις ή το κρατάς διαρκώς από το χέρι κάθε φορά που βγαίνετε έξω. Το αγκαλιάζεις και του «σκας» ρουφηχτά φιλιά για να του δείξεις την αγάπη σου. Πόσα από αυτά θα σου λείψουν όταν μεγαλώσει;
Πόσα γνωρίζετε για την καθημερινότητα και τους προβληματισμούς των παιδιών σας; Αν στην ερώτηση «πώς πήγε σήμερα το σχολείο» ή «τι κάνεις», η απάντηση που παίρνετε είναι μονολεκτική, τότε δείτε ποιες ερωτήσεις θα βοηθήσουν να έρθετε πιο κοντά του...
Δεν είναι πάντα ιδανική η σχέση του παιδιού με τους γονείς του. Όταν γίνονται σοβαρά λάθη στην ανατροφή, το παιδί μπορεί να τους αντιμετωπίζει με φόβο. Πάμε να δούμε πώς θα διαπιστώσετε ότι ισχύει το παραπάνω σενάριο.
