Ο ερχομός του παιδιού του στον κόσμο τον έχει γεμίσει ευτυχία, αλλά συνάμα σκέψεις και ανησυχίες για τη νέα πραγματικότητα. Πάμε να δούμε τις πιο συνηθισμένες και πώς μπορεί να τις διαχειριστεί στην πράξη.

"Πόσο διαφορετικά θα είναι τα πράγματα πλέον;"

Η προφανής απάντηση είναι "πολύ", όμως αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Η έλευση του μωρού είναι ευλογία και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται από κάθε μπαμπά. Εντάξει, στην αρχή θα χρειαστεί περίοδο προσαρμογής, όμως στη συνέχεια θα διαπιστώσει ότι οι αλλαγές στη ζωή του είναι μόνο προς το καλύτερο!

"Νιώθω παραμελημένος από τη σύντροφό μου!"

Είναι πολύ λογικό να νιώθει έτσι, αφού το βάρος της έχει πέσει στο νεογέννητο. Και ορθώς, αφού αν για κάποιο λόγο συνέχιζε εκείνος να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, κάτι δε θα πήγαινε καλά. Σε τελική ανάλυση, είναι στο χέρι του ζευγαριού να διατηρήσουν αναλλοίωτη την ποιοτική σχέση που είχαν πριν τη γέννηση του παιδιού και να μην αποξενωθούν.

"Γιατί δεν μπορώ να ασχοληθώ περισσότερο με το μωρό;"

Είναι σαφές ότι ο μπαμπάς αγαπάει και είναι το ίδιο απαραίτητος με τη μαμά για το παιδί. Είναι όμως επίσης σαφές ότι η μανούλα, εκ των πραγμάτων, ξέρει περισσότερα πράγματα για τη φροντίδα του μωρού, οπότε όσο κι αν θέλει ο μπαμπάς να αναλάβει περισσότερα καθήκοντα, είναι υγιές να συνδράμει κι εκείνη. Σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνει το ρόλο του, απλά παίρνει πάνω της πράγματα που ξέρει καλύτερα.

"Σίγουρα θα αλλάξει η ερωτική μας ζωή!"

Μετά τη γέννηση του μωρού, πολλοί μπαμπάδες παρουσιάζουν μειωμένη ερωτική επιθυμία για τη σύντροφό τους, από σεβασμό στο ρόλο της μητέρας των παιδιών τους. Από την άλλη, μπορεί και στη μανούλα να συμβαίνει το ίδιο (λόγω σωματικής ή πνευματικής κόπωσης), οπότε το καλύτερο είναι να το συζητήσουν για να "ζωντανέψουν" την ερωτική τους ζωή-στο μέτρο του δυνατού.