Γράφει η Νηπιαγωγός Μιμή Ρουμπέκα - Κούλη





Όλοι γνωρίζουμε το διαχρονικό παραμύθι της Σταχτοπούτας, με το δύστυχο κοριτσάκι να κοιμάται δίπλα στις στάχτες, την κακιά μητριά και τις ετεροθαλείς αδελφές της να την επιβουλεύονται και να την υποτιμούν, την καλή νεράιδα να μετατρέπει την κολοκύθα σε άμαξα, το κατάφωτο παλάτι, τον πανέμορφο πρίγκιπα , το κρυστάλλινο γοβάκι και το τελικό happy end!

Λατρεμένο παραμύθι και κινηματογραφική ιστορία, που πάλι θα προβληθεί και θα προσελκύσει μεγάλο κοινό…

Τα μηνύματα αγάπης, μίσους, γενναιοδωρίας και ελπίδας, που αποπνέει, είναι διαχρονικά, αλλά η στάση και η θέση της γυναίκας σήμερα έχει πάρα πολύ αλλάξει! Δεν περιμένει τον πρίγκιπα να την «σώσει», μα από μόνη της παλεύει και διεκδικεί τη ζωή της, απαιτώντας σεβασμό και αναγνώριση σε πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες ενίοτε! Σήμερα οι γυναίκες φιλοδοξούν αγωνίζονται και καταφέρνουν να γίνουν διευθυντικά στελέχη, αστροναύτες ή και πριγκίπισσες... αν το θέλουν!

Μήπως λοιπόν το παραμύθι αποπροσανατολίζει το παιδί (αγόρι ή κορίτσι) από τους πραγματικούς κοινωνικούς ρόλους του σήμερα;

Και όμως, το παραμυθι, έστω και αν εχει κόντρα ρόλο με την πραγματικοτητα, που θα βιώσει το καθε παιδί μεγαλώνοντας, είναι κάτι παραπανω από αναγκαίο. Στον ονειρικό κόσμο του παραμυθιού, όπου όλα κινούνται ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα, το παιδί ζει τη μαγεία του παραμυθιού, χωρίς τους περιορισμούς και τις ματαιώσεις της πεζής καθημερινότητας. Μέσα από την ταύτιση και την προβολή με τους ήρωες, τα παιδιά βρίσκουν τον τρόπο να εκφράσουν τα θετικά ή αρνητικά τους συναισθήματα, τα άγχη τους, τις εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις και τις αμφιβολίες τους. Συνήθως το παιδί ταυτίζεται με τον καλό ήρωα που ασκεί θετικότερη επίδραση πάνω του. Άλλοτε πάλι μπορεί να ταυτιστεί με τον «κακό» της ιστορίας, όταν η ψυχοσυναισθηματική φάση του το απαιτεί.

Μέσα απ τον ασφαλή φανταστικό κόσμο του παραμυθιού, το παιδί μπορεί να έρθει σε επαφή με όλα τα αρνητικά συναισθήματα του εαυτού του και των άλλων, χωρίς να πρέπει να υποστεί και τις συνέπειες ,που η καθημερινότητα επιβάλλει, πράγμα πολύ ανακουφιστικό!

Τα παραμύθια δυναμώνουν την πίστη των παιδιών στις ικανότητές τους, παρά τις αντίξοες συνθήκες και τα αδιέξοδα που βιώνουν, όπως οι ήρωες των παραμυθιών. Αυτή η δυναμική που κουβαλούν τα παραμύθια, είναι που τα κάνει γοητευτικά, γι αυτό θα εμπνέουν γενιές και γενιές ακόμα…