Δεν είναι λίγοι οι γονείς που πιστεύουν ότι τα περισσότερα από τα συναισθήματα αφορούν αποκλειστικά και μόνο τους ενήλικες. Για παράδειγμα, αναρωτιούνται για ποιο λόγο ένα 3χρονο κοριτσάκι μπορεί να έχει άγχος ή πως είναι δυνατόν το 2χρονο αγοράκι τους να νιώθει τόσο θυμό.

Κι όμως τα συναισθήματα δε χωρίζονται σε...παιδικά και ενήλικα, αλλά αφορούν όλους τους ανθρώπους και μια από τις πιο σημαντικές ευθύνες των γονιών είναι να διδάξουν στα παιδιά τους πώς να τα διαχειρίζονται.

• Μιλήστε για τα συναισθήματα: Ξεκινάμε ονοματίζοντας τα συναισθήματα, αφού τις περισσότερες φορές τα παιδιά δεν ξέρουν ακριβώς τι νιώθουν. Δίνοντας όνομα σε ένα συναίσθημα, π.χ. χαρά, θυμός, λύπη κλπ, αυτό αποκτά υπόσταση και έτσι γίνεται το πρώτο βήμα για να μάθει το παιδί να το διαχειρίζεται.

• Μην υποτιμάτε τα συναισθήματά του: Τα συναισθήματα του παιδιού σας είναι εκεί και είναι αληθινά. Όταν το μικρό σας κλαίει γιατί, για παράδειγμα, δεν μπορεί να κάνει ποδήλατο, δε θέλει να ακούσει από εσάς «μη στεναχωριέσαι, εσύ είσαι καλός σε αλλά πράγματα». Το ξέρει ότι είναι καλός σε άλλα, αλλά αυτή τη στιγμή το πρόβλημά του είναι το ποδήλατο. Θα ήταν προτιμότερο να του λέγατε «καταλαβαίνω τη στενοχώρια σου, τι θα έλεγες αύριο να πηγαίναμε μαζί στο πάρκο και να σε βοηθήσω να τα καταφέρεις;».

• Ακούστε και «διαβάστε» παιδί σας: Όταν το παιδί μας μιλά, αυτό που κυρίως εκφράζει είναι συναίσθημα, τι νιώθει δηλαδή σε κάθε περίπτωση. Πολλές φορές δε χρειάζεται καν να μιλήσει, αλλά είναι οι μη λεκτικές συμπεριφορές που μας φανερώνουν πώς νιώθει (π.χ. η στάση του σώματος, το κατεβασμένο κεφάλι, το νευρικό χτύπημα μιας πόρτας κλπ). Παρατηρήστε το παιδί σας και μάθετε να αναγνωρίζετε τα σημάδια.

• Όλα τα συναισθήματα είναι αποδεκτά: Δεν υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα, αλλά κακές και καλές πράξεις. Το παιδί, για παράδειγμα,  έχει κάθε δικαίωμα να θυμώνει, αλλά με ποιο τρόπο θα εκφράσει το θυμό του είναι άλλη υπόθεση. Εδώ πρέπει ο γονιός να θέσει τα όρια και τους κανόνες σχετικά με το ποιες συμπεριφορές επιτρέπονται και ποιες όχι.

• Βοηθήστε το παιδί να βρει λύση: Αφού βοηθήσετε το παιδί σας να καταλάβει τι νιώθει και να το εκφράσει, μπορείτε στη συνέχεια με πολύ διάλογο και υπομονή να του προτείνετε πιθανές προτάσεις και λύσεις για αυτό που το απασχολεί, έτσι ώστε να το βοηθήσετε να πάρει τη σωστή απόφαση.