Μπορεί να ακούγεται σα σενάριο επιστημονικής φαντασίας ή και να θυμίζει ταινία στον κινηματογράφο, αλλά οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ένα χάπι που βοηθάει τους ενήλικες να μαθαίνουν νέες δεξιότητες, τόσο σύντομα όσο και τα παιδιά!

Ένας καθηγητής από το Χάρβαρντ, κατάφερε να «επαναφέρει» τη λειτουργία του εγκεφάλου που σχετίζεται με την επεξεργασία εικόνων σε ένα κορίτσι με προβλήματα όρασης, δίνοντάς του φάρμακα για το Αλτσχάιμερ (δονεπεζίλη).

Το χάπι ενισχύει χημικές ουσίες του εγκεφάλου, όπως είναι η σεροτονίνη και η ακετυλοχολίνη, οι οποίες βρίσκονται σε υψηλές συγκεντρώσεις στον εγκέφαλο των μικρών παιδιών. Φυσικά, με την πάροδο των ετών και την αύξηση της ηλικίας, αυτές οι ουσίες μειώνονται σταδιακά.

Τα παιδιά κάτω των επτά ετών, αναπτύσσουν νέες δεξιότητες πολύ γρήγορα επειδή ο εγκέφαλός τους, περνάει αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν, «κρίσιμη αναπτυξιακή περίοδο». Λόγω των υψηλών επιπέδων ορισμένων χημικών ουσιών και της ταχείας ανάπτυξης του εγκεφάλου, τα μικρά παιδιά μαθαίνουν ξένες γλώσσες, απορροφούν πληροφορίες και αναπτύσσουν μουσικές δεξιότητες, πολύ γρηγορότερα από ότι μπορούν οι ενήλικες.

Στους ενήλικες, αυτές οι δεξιότητες γίνονται πιο δύσκολες καθώς ο εγκέφαλος φθάνει στο απόγειο της ανάπτυξής του και χάνει την «ελαστικότητά» του. Σύμφωνα όμως με την έρευνα, η δονεπεζίλη –αναστολέας της χολινεστεράσης- αυξάνει την ποσότητα της ακετυλοχολίνης γύρω από τις νευρικές απολήξεις και διεγείρει τη λειτουργία του εγκεφάλου.

Ο καθηγητής Takao Hensch, χορήγησε δονεπεζίλη σε ένα 14χρονο κορίτσι, ασθενή του νοσοκομείου Παίδων της Βοστόνης, το οποίο έπασχε από αμβλυωπία, κατάσταση που μειώνει την όραση, γνωστή και ως «τεμπέλικο μάτι». Μετά από τη λήψη του φαρμάκου, το κορίτσι αυτό ήταν σε θέση να επεξεργαστεί εικόνες με το προσβεβλημένο από τη νόσο μάτι, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που θα μπορούσε και ένα νεογέννητο!

Σύμφωνα με τον καθηγητή, «Ο εγκέφαλος δεν χάνει την πλαστικότητά του για πάντα. Απλά καθώς μεγαλώνουμε, μειώνει την ορμή του. Άλλωστε, είναι η δουλεία του εγκεφάλου να είναι ελαστικός, απλά θέλει αλλαγή «καλωδίωσης»!», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι, ένα μεγάλο μέρος της ενήλικης συμπεριφοράς μας, αντανακλά τα νευρωνικά κυκλώματα που σμιλεύτηκαν από τις εμπειρίες στην παιδική και πρώιμη παιδική ηλικία μας. Σε καμιά άλλη περίοδο της ζωής ενός ανθρώπου τα ερεθίσματα που δέχεται δεν είναι τόσο πλούσια σε όλους τους τομείς –βασικές κινητικές δεξιότητες, αισθήσεις, ανώτερες γνωστικές λειτουργίες όπως η εκμάθηση γλώσσας- όπως στα πρώτα χρόνια της ζωής του.

Καθώς λοιπόν τα ερεθίσματα μειώνονται, σταματά και ο εγκέφαλος να είναι το ίδιο ελαστικός σταδιακά, «ξεχνώντας» κατά κάποιο τρόπο αυτή του τη λειτουργία, με αποτέλεσμα να είναι δυσκολότερο όσο περνούν τα χρόνια να μάθει νέα πράγματα, όπως για παράδειγμα είναι οι ξένες γλώσσες και οι νέες τεχνολογίες.

Οι επιστήμονες κάνουν σημαντικές προσπάθειες και από ότι φαίνεται με θετικά αποτελέσματα, στην επαναφορά του εγκεφάλου σε μια πιο «παιδική» θα έλεγε κανείς κατάσταση, κάνοντας την εκμάθηση καινούργιων δεξιοτήτων πιο εύκολη.

Πηγή: CapitalHealth