Έχει φίλους με τη φαντασία του. Τί να κάνω;

Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ τον φανταστικό φίλο του παιδιού σας; Είναι κάτι συνηθισμένο στην προσχολική ηλικία και οι περισσότεροι γονείς δεν γνωρίζουν πώς πρέπει να συμπεριφερθούν.

Σίγουρα, την πρώτη φορά πιστέψατε ότι ο φανταστικός φίλος του παιδιού σας, που «έκατσε» μαζί σας στο τραπέζι για φαγητό, ήταν ένα γλυκό αστείο. Τί γίνεται, όμως, όταν το παιδί απαιτεί ξεχωριστή καρέκλα και σερβίτσιο για αυτόν τον... φίλο; Ποια είναι τα όρια; Διαβάστε γιατί εφευρίσκουν τα παιδιά τους φανταστικούς φίλους, αλλά και πότε πρέπει να ανησυχείτε.

Οι φιλίες στην παιδική ηλικία είναι μία από τις σημαντικότερες βάσεις στην κοινωνικοποίηση τού ανθρώπου και στη συναισθηματική ισορροπία του. Πρέπει, όμως, όλοι αυτοί οι φίλοι να είναι και πραγματικοί;

ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ;
Οι γονείς συχνά πιστεύουν ότι αυτός ο φανταστικός φίλος του παιδιού τους είναι μία ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά μέσα στο μυαλό τους. Οι ειδικοί ψυχολόγοι, όμως, υποστηρίζουν ότι η δημιουργία ενός φανταστικού φίλου στην προσχολική ηλικία είναι ένα φυσιολογικό βήμα στην ανάπτυξή του.
Τα παιδιά μπορεί να δημιουργήσουν έναν φίλο για να τους κρατά παρέα, όταν νιώθουν μοναξιά, ή για να παίρνουν θάρρος, όταν αισθάνονται φόβο. Και να θυμάστε ότι ο φανταστικός φίλος πάντοτε τα καταλαβαίνει και πάντοτε θέλει να παίζει μαζί του, ακόμα και τις ώρες, που κανένας άλλος δεν το κάνει. Ακόμα και την ώρα του ύπνου, παρέχουν ένα είδος ασφάλειας στα μικρά παιδιά, που ενδεχομένως δεν θέλουν να μείνουν μόνα.
Συνήθως τα παιδιά δεν έχουν το λεξιλόγιο για να περιγράψουν τις φοβίες και το άγχος τους. Ο φανταστικός φίλος τους, όμως, τα «καταλαβαίνει» και τα «βοηθά».

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΣΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ;
Πολύ συχνά, υποστηρίζουν οι ψυχολόγοι, αυτοί οι φανταστικοί φίλοι δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παζλ των ιδιοτήτων και των ικανοτήτων των πραγματικών φίλων του παιδιού, που όμως δεν μπορεί να έχει «όλα σε ένα» και ούτε να τους έχει όλους μαζί συνέχεια κοντά του. Έτσι δημιουργεί στο μυαλό του έναν φίλο, ο οποίος έχει όλα τα καλά των υπολοίπων, που το ευχαριστεί η παρέα τους.

ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΗΣΕΤΕ;
Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία, που, αν τα αντιληφθείτε, θα πρέπει να επέμβετε. Ρωτήστε το παδί σας, αν ο... φίλος του είναι καλός μαζί του και αν παίζουν ωραία μαζί. Σε περίπτωση, που το παιδί απαντήσει αρνητικά, τότε πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ψυχολόγο.

Επίσης, δεν πρέπει να αφήσετε το παιδί σας να το παρακάνει. Για παράδειγμα, δεν πρέπει να παίζει με τον φανταστικό φίλο του, όταν υπάρχει στον χώρο ένας από τους πραγματικούς. Οι ειδικοί λένε ότι μπορεί να εντάξουν στο παιχνίδι τους και τους φανταστικούς, αλλά όχι να φθάσουν σε επίπεδο απομόνωσης.