Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει για υπερχορήγηση αντιβιώσεων σε ενήλικες και παιδιά και πόσες φορές εμείς ως γονείς δεν έχουμε πιέσει τον γιατρό να δώσει αντιβίωση, αν και μας διαβεβαιώνει ότι δεν είναι αναγκαίο.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, η κατανάλωση αντιβιοτικών στη χώρα μας είναι 4-20 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Όμως, η αντιβίωση ειδικά στα παιδιά πρέπει να αποφεύγεται, επειδή το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένο και η υπερκατανάλωση και των πιο ακίνδυνων φαρμάκων μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες

Το κακό βέβαια δεν είναι ότι εμείς ζητάμε την αντιβίωση όσο ότι πολλοι είναι οι παιδίατροι που εν τέλει υποκύπτουν, είτε γιατί δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τον «πελάτη» γονιό, είτε γιατί έτσι θεωρούν ότι καλύπτουν και την περίπτωση επιμόλυνσης της πάθησης του παιδιού από κάποιο μικρόβιο.

Σύμφωνα με μελέτες παιδιάτρων όλης της χώρας...

... οι περισσότερες από τις μισές μητέρες έχουν εφεδρικά αντιβιοτικά στο φαρμακείο του σπιτιού.

... σε ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 30-40%, χορηγούν αντιβιοτικά μόνες τους στα παιδιά τους και μάλιστα χωρίς τη συμβουλή του παιδιάτρου.

... ακόμη και στις περιπτώσεις που ο παιδίατρος αρνείται να χορηγήσει αντιβιοτικά, ένα 20% των μητέρων του ασκεί πίεση ή αλλάζει ακόμη και παιδίατρο.

Η αντιβίωση όμως δεν ενδείκνυται χωρίς σοβαρό λόγο. Για παράδειγμα, γρίπη, κρυολογήματα, βήχας, πονόλαιμος και διάφορες ασθένειες που προέρχονται από ιογενείς λοιμώξεις δεν χρειάζονται αντιβιοτικό για να θεραπευτούν.

Η αντιβίωση χρειάζεται μόνο στην περίπτωση που οι ιώσεις ακολουθούνται από μικροβιακές λοιμώξεις.

Επομένως η χρήση τους είναι δικαιολογημένη μόνο εάν διαπιστωθεί επιμόλυνση από μικρόβιο (στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα, μικροβιακή πνευμονία, μηνιγγίτιδα, οστεομυελίτιδα, ουρολοιμώξεις)