Κι όμως η τερηδόνα μπορεί να προσβάλει και παιδιά μικρότερα από τριών ετών, αν και αυτή η ηλικία εξακολουθεί να θεωρείται η πιθανότερη για την εμφάνιση τερηδόνας στα νεογιλά δοντάκια.

Συνήθως συμβαίνει εξαιτίας της παρατεταμένης χρήσης μπιμπερό, ή της συνήθειας που έχουν κάποια νήπια να πίνουν γάλα από το μπουκάλι, όταν είναι ετοιμα να αποκοιμηθουν. 

Σπανιότερα εμφανίζεται τερηδόνα σε βρέφη, αλλά και πάλι έχει να κάνει με τη λανθασμένη χρήση του μπιμπερό, αλλά και με τη στοματική υγεία της μητέρας!

Να σημειωθεί ότι ο θηλασμός δεν ευθύνεται για την εμφάνιση τερηδόντας στα παιδιά, καθώς και σχετικές μελέτες που έχουν γίνει έχουν αποδείξει ότι δεν ευονεί τη δημιουργία της.

Παράγοντας που μπορεί να συντελέσει στην κακή στοματική υγεία του βρέφους είναι το κάπνισμα της μητέρας του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της.

Στα μωρά η τερηδόνα εμφανίζεται με λευκές κηλίδες πάνω στο σμάλτο των δοντιών, που συνήθως ακολουθούν τις παρυφές των ούλων.

Σε αρχικό στάδιο, το μωρό δεν πονάει, αλλά, αν επιδεινωθεί, τότε οι λευκές κηλίδες γίνονται πιο σκουρόχρωμες και το παιδί νιώθει ενοχλήσεις.

Αυτό που έχουν να κάνουν οι γονείς είναι μην αμελούν τον σχολαστικό καθαρισμό των νεογιλών δοντιών με μία γαζούλα. Μία φορά την ημέρα είναι αρκετή.

Η πρώτη επίσκεψη στον οδοντίατρο θα πρέπει να γίνει εντός έξι μηνών από την εμφάνιση του πρώτου δοντιού, ενώ τα νήπια, και γενικά τα παιδάκια μεγαλύτερης ηλικίας, θα πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο της οδοντοστοιχίας τους κάθε έξι μήνες.