Tips: Πως μπορεί ένας γονέας να βοηθήσει το παιδί του με ΔΕΠΥ να παραμείνει στη δραστηριότητά του;

Parenting a Child with ADHD | Blog | Talking Parents

Μαρία Κώστα ΖώτουΓράφει η Μαρία Κώστα Ζώτου
Ειδική Παιδαγωγός, MSc
Εξειδίκευση στις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες

www.xarismatikapaidia.gr



Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητας ή αλλιώς ΔΕΠ-Υ αποτελεί μία από τις πιο γνωστές και συχνές νευροαναπτυξιακές διαταραχές της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Η εν λόγω διαταραχή εμφανίζεται με δυσκολίες στη διατήρηση της προσοχής ή και υπερκινητική – παρορμητική συμπεριφορά σε βαθμό που δεν συνάδει με το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού.

Η ΔΕΠ-Υ αποτελεί το συχνότερο πρόβλημα μάθησης και συμπεριφοράς της παιδικής ηλικίας, εμφανίζεται σε ποσοστά 5-7% και πολλές φορές σημαντικά ελλείμματα παραμένουν τόσο κατά την εφηβική ηλικία όσο και κατά την ενηλικίωση των ατόμων.

Πως μπορεί, όμως, ένας γονέας να βοηθήσει το παιδί του να παραμείνει συγκεντρωμένο στη δραστηριότητά του;

1. Δώστε την εργασία σε μικρά κομμάτια. Οι μεγάλες εργασίες κατακλύζουν το παιδί και τα παρατάει πιστεύοντας ότι δεν θα τα καταφέρει. Εφόσον σπάσετε την εργασία σε εργασία που μπορεί να διαχειριστεί κάθε μέρος της θα φαίνεται μικρό αρκετά ώστε το παιδί να αισθάνεται ότι είναι ικανό να το ολοκληρώσει. Σε γενικές γραμμές, αυτά τα παιδιά μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα από αυτό που πιστεύουν. Χωρίζοντας την εργασία σε κομμάτια δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να το αποδείξει στον εαυτό του ότι μπορεί να τα καταφέρει.

2. Εξηγήστε τον σκοπό της εργασίας.

3.Χρησιμοποιείστε χρονόμετρο και ζητείστε από το παιδί να υπολογίζει πόσο χρόνο θα του πάρει η ολοκλήρωση του κάθε τμήματος της εργασίας.

4. Να επαινείτε το παιδί όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτά τα παιδιά ζουν με τόση απογοήτευση και χρειάζονται θετικούς χειρισμούς. Τα παιδιά αυτά χρειάζονται και επωφελούνται από τους επαίνους. Αγαπούν την ενθάρρυνση. Μερικές φορές η πιο καταστρεπτική πτυχή της ΔΕΠ-Υ δεν αποτελεί η ίδια η ελλειμματική προσοχή, αλλά η δευτερεύουσα ζημιά που γίνεται στην αυτοεκτίμηση.

5. Βάλτε το παιδί να καθίσει και να διαβάσει σε ένα χώρο όπου δεν θα το διασπούν εξωτερικά ερεθίσματα.

6. Αν το παιδί έχει την τάση να χάνει τη συγκέντρωσή του καθώς περνάει η μέρα προγραμματίστε πιο απαιτητικές ασκήσεις στο ξεκίνημα της μελέτης των μαθημάτων. Είναι σημαντικό να οριστεί ένα οπτικοποιημένο πρόγραμμα μελέτης όπου το παιδί θα απευθύνεται ώστε να ελέγχει ποιες είναι οι δραστηριότητες που έχει να ολοκληρώσει.

7. Χρησιμοποιείστε οπτικά βοηθήματα, σχεδιαγράμματα και δώστε σημειώσεις με μία συνοπτική παρουσίαση των βασικών εννοιών που έχει να μάθει το παιδί.

8. Να ελέγχετε την πρόοδο κατά τη διάρκεια της ολοκλήρωσης μιας άσκησης.

9. Είναι σημαντικό να πραγματοποιούνται ολιγόλεπτα διαλείμματα , κατά τα οποία το παιδί δεν θα έρχεται σε επαφή με ηλεκτρονικές οθόνες καθώς θα δυσκολευτεί να επανασυγκεντρωθεί.