Από τον Ευάγγελο Λυμπερόπουλο, Αναπληρωτή Καθηγητή Παθολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Είναι γνωστό ότι ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα. Έτσι, το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα σχετίζεται άμεσα με αυτό που ονομάζουμε επιπλοκές από τα μεγάλα αγγεία του, όπως έμφραγμα και εγκεφαλικό επεισόδιο. Επίσης, ο αρρύθμιστος διαβήτης επηρεάζει τα μικρά αγγεία και συνδέεται με κίνδυνο τύφλωσης, νεφρικής ανεπάρκειας ή προβλήματα στα νεύρα των κάτω άκρων που μπορεί να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμούς.

Τα προβλήματα των μικρών αγγείων προλαμβάνονται με καλή ρύθμιση του σακχάρου που επιτυγχάνεται με αλλαγές στην καθημερινότητα του ασθενούς και με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή αλλά και με τη βοήθεια του ίδιου του ασθενή, αφού χωρίς τη δική του συμμόρφωση στην αγωγή δεν μπορεί να υπάρξει σημαντικό όφελος και να αποφευχθούν οι επιπλοκές.
Διαβήτης και καρδιαγγειακός κίνδυνος
Για την πρόληψη των επιπλοκών από τα μεγάλα αγγεία ο ασθενής θα πρέπει αφενός να φροντίζει τη διατροφή του, να διατηρεί φυσιολογικό σωματικό βάρος, να μην καπνίζει, να κάνει τα εμβόλιά του και να διατηρεί αρκετά χαμηλή την κακή (LDL) χοληστερόλη (κάτω από 55 ή 70 mg/dL ανάλογα με το πόσο κινδυνεύει).

Όσον αφορά το διαβήτη, εδώ παίζει πολύ μεγάλο ρόλο το είδος του φαρμάκου που θα χορηγήσουμε για να επιτύχουμε τη μείωση του σακχάρου. Δεν είναι δηλαδή μόνο να μειωθεί η τιμή του, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα επιχειρήσουμε να το επιτύχουμε αυτό, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και μπορεί να αλλάξει την καρδιαγγειακή πρόγνωση του ασθενούς.
Σήμερα υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες φαρμάκων, που είναι οι πιο πρόσφατες που κυκλοφόρησαν, που φαίνεται πως έχουν σημαντικό αποτέλεσμα.
Η μία κατηγορία είναι οι γλιφλοζίνες, φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα και προκαλούν γλυκοζουρία, δηλαδή απέκκριση του σακχάρου από τα ούρα. Ως αποτέλεσμα, μειώνεται το σάκχαρο στο αίμα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι μειώνονται οι πιθανότητες για πολλές από τις καρδιαγγειακές επιπλοκές του διαβήτη. Κυρίως έχουν θεαματική δράση στην καρδιακή ανεπάρκεια, μια κατάσταση που παρουσιάζεται συχνά σε διαβητικούς ασθενείς. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα φάρμακα αυτά προλαμβάνουν σε σημαντικό ποσοστό την εμφάνισή της καρδιακής ανεπάρκειας ή αν υπάρχει ήδη μειώνουν θεαματικά τις νοσηλείες και τους θανάτους. Επιπλέον, οι γλιφλοζίνες έχουν συσχετίζονται με απώλεια βάρους και μείωση της πίεσης. Πολύ σημαντικό επίσης είναι ότι προσφέρουν σημαντική νεφροπροστασία.

Η δεύτερη μεγάλη κατηγορία που έχει φέρνει επανάσταση στη θεραπεία του διαβήτη, είναι οι ενέσιμοι αγωνιστές των GLP1 υποδοχέων, που χορηγούνται σε ημερήσια ή εβδομαδιαία βάση. Τα φάρμακα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα ισχυρή ρύθμιση του διαβήτη, μείωση του σωματικού βάρους και της αρτηριακής πίεσης, ενώ έχουν αποδείξει μείωση των καρδιαγγειακών προβλημάτων, κυρίως έμφραγμα του μυοκαρδίου και εγκεφαλικών επεισοδίων, καθώς δρουν περισσότερο στην αθηροσκλήρωση.

Φυσικά υπάρχουν τα κλασικά φάρμακα του διαβήτη, η μετφορμίνη, η ινσουλίνη και άλλα, τα οποία δεν τα αφήνουμε στην άκρη. Αντίθετα, προσπαθούμε σε συνδυασμό με αυτά τα όπλα που έχουμε πλέον να ρυθμίσουμε το διαβήτη, πάντα με τη συνεργασία του ασθενούς και την αναντικατάστατη συμβολή της δίαιτας και της άσκησης.

Πηγή: Capital.gr