Πόσο επηρεάζει η σειρά γέννησης το χαρακτήρα του παιδιού

Κάποιοι λένε ότι τα αδέρφια, ακόμα και του ίδιου φύλου, έχουν τελείως διαφορετικές προσωπικότητες. Ισχύει όμως αυτό και αν ναι, πώς εξηγείται; Σε γενικές γραμμές, η σειρά γέννησης αυτή καθ'αυτή δεν παίζει μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση της τάδε ή δείνα προσωπικότητας του κάθε παιδιού, με μοναδική ίσως εξαίρεση το μοναχοπαίδι που συνήθως είναι καλομαθημένο εξαιτίας της απεριόριστης αγάπης που λαμβάνει από τους γονείς και τα χαλαρά όρια που θέτουν στην ανατροφή του λόγω άγνοιας. Άρα λοιπόν οι ουσιώδεις διαφορές που μπορεί να έχουν στο χαρακτήρα τα αδέρφια σχετίζεται με το ρόλο που συνειδητά ή ασυνείδητα υιοθετούν. Σημαντικό επίσης ρόλο παίζει ο τρόπος που το κάθε παιδί προσπαθεί να "χειριστεί" τους γονείς ώστε να τους πείθει κάθε φορά να περνάει το δικό του και η εικόνα που έχει για τα αδέρφια του.

Θα έχετε παρατηρήσει ότι το μεγαλύτερο παιδί σε μια οικογένεια δείχνει αρχηγικές τάσεις και είναι αυτό του οποίου κατά κανόνα η γνώμη παίζει βαρύνουσα σημασία έναντι των μικρότερων αδερφών του. Και μόνο το γεγονός ότι δεν έχει μεγαλύτερο αδερφάκι να του κάνει τη ζωή δύσκολη μέσα στο σπίτι, το "οπλίζει" με ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Επίσης, τείνει να μιμείται περισσότερο τους γονείς και γενικά τους ενήλικες, θέλοντας να αποδείξει ότι αξίζει της εμπιστοσύνης τους και ότι είναι "μεγάλο παιδί". Κατ'αντιστοιχία, το μικρότερο παιδί είναι αυτό που νιώθει αδικημένο και ότι δεν εισακούγονται τα θέλω του. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να προσέξετε στο κομμάτι της ανατροφής, ώστε να γίνει σωστά και να είναι προσαρμοσμένη στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και την ψυχοσύνθεση του κάθε παιδιού. Για παράδειγμα, είναι μέχρι ενός σημείου σωστό να παρουσιάζετε το μεγάλο παιδί ως πρότυπο για το μικρό, όμως μην το κάνετε με τόσο προφανή και ευθύ τρόπο ώστε να νιώσει πίεση το μικρότερο. Επίσης, επειδή το μεγάλο παιδί περιμένει να το αντιμετωπίζετε ως τέτοιο, το σωστό είναι να έχετε από εκείνο μεγαλύτερες απαιτήσεις εν συγκρίσει με το μικρότερο. Με αυτόν τον τρόπο θα πάρει το μήνυμα ότι οι μεγάλοι δεν έχουν μόνο παραπάνω δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για το μεσαίο παιδί, τα πράγματα γίνονται πιο σύνθετα, καθώς συνήθως διεκδικεί διαφορετικό ρόλο και αντιμετώπιση από τους γονείς σε σχέση με το μεγαλύτερο και καταλυτικός παράγοντας αποτελεί το πώς βλέπει το μεγάλο και το μικρό αδερφάκι του. Συνεπώς δεν μπορούμε να πούμε πολλά για την προσωπικότητα του μεσαίου παιδιού, πέραν του ότι είναι πιο διπλωματικό και συγκαταβατικό. Το κλασικό παράπονο του μεσαίου παιδιού εδράζεται στο ότι η γνώμη του μεγάλου λαμβάνεται πάντα υπόψη και ότι το μικρό δεν τιμωρείται ποτέ και για τίποτα. Τέλος, οι γονείς τείνουν να δείχνουν μεγαλύτερη ανοχή και να πιέζουν λιγότερο τον...Βενιαμίν της οικογένειας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γίνεται πιο χαλαρό και ανέμελο. Από την άλλη όμως αισθάνεται αδικημένο, καθώς στα δικά του μάτια τα μεγαλύτερα αδέρφια του είναι πιο άξια και κάπως έτσι οι περισσότεροι τσακωμοί ξεκινούν από αυτό. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου γίνονται καλομαθημένα, αφού συγκεντρώνουν όλη την αγάπη από γονείς, αδέρφια και περίγυρο.