Και ποιος δε βλέπει εφιάλτες! Είναι κάτι φυσιολογικό, με τη μόνη διαφορά ότι τα παιδιά χρειάζονται βοήθεια, ώστε σε πρώτη φάση να διαχειριστούν το φόβο τους και σταδιακά να καθησυχάζονται μόνα τους:

• Όταν το παιδί είναι πολύ μικρό, το πρώτο και πιο απλό που μπορείτε να κάνετε είναι να το ηρεμήσετε με λόγια, αγκαλιές και φιλιά. Επιστρέψτε στο κρεβάτι σας όταν βεβαιωθείτε ότι το πήρε πάλι ο ύπνος.

• Αρχίστε να του δείχνετε σταδιακά τρόπους για να ηρεμεί μόνο του, αφού δεν είναι εφικτό ούτε υγιές να χρειάζεται για πολλά χρόνια τη δική σας βοήθεια.

• Μια καλή λύση που ηρεμεί αρκετά παιδάκια είναι να κοιμούνται μαζί με το αγαπημένο τους αρκουδάκι. Εκτός του ότι ποτέ δε θα νιώθουν μόνα τους, μπορούν να το πάρουν αγκαλιά για να ηρεμούν όταν βλέπουν εφιάλτες.

• Καθοδηγήστε το να κατευθύνει τη σκέψη του σε πράγματα που ηρεμούν την ψυχούλα του ή απλά να κάνει την προσευχούλα του.

• Δώστε στο παιδί κάποιες επιπλέον ιδέες με βάση το τι κάνετε εσείς όταν ξυπνάτε από εφιάλτες. Από τη στιγμή που λειτουργείτε ως πρότυπο στα πάντα, είναι δεδομένο ότι κάποιες από αυτές θα τις αντιγράψει.

• Αν θυμάται τι εφιάλτες είδε, ζητήστε του να σας τους περιγράψει το πρωί για να αποκωδικοποιήσετε τι ακριβώς απασχολεί το μυαλό του αυτή την περίοδο και να το συζητήσετε. Άκρως αποτελεσματικός και παιδαγωγικά ορθός τρόπος να το απαλλάξετε από τους εκάστοτε εφιάλτες.

• Ακόμα κι αν πρόκειται για περίοδο που βλέπει συχνά εφιάλτες, μην αλλάξετε σε καμία περίπτωση τη ρουτίνα του ύπνου που έχετε καθιερώσει, θεωρώντας ότι ευθύνεται κι αυτή για το γεγονός.