Βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα: οι ερευνητές προτείνουν μέσω μιας μικρής έρευνας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Allergy & Clinical Immunology», ότι η τέχνη ως μέσο θεραπείας κάνει τα παιδιά λιγότερο ανήσυχα σε σχέση με την κατάστασή της υγείας τους.

Τα αποτελέσματα παρέχουν «ενθαρρυντικά αρχικά στοιχεία» αναφέροντας ότι τέτοιου είδους θεραπευτικές προσεγγίσεις μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της συναισθηματικής υγείας των παιδιών με χρόνιες ασθένειες.

Σύμφωνα με Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ, εκτιμάται ότι περίπου 7 εκατομμύρια παιδιά στην Αμερική, σχεδόν δηλαδή 1 στα 10, έχουν άσθμα, ενώ η διαταραχή της αναπνοής τους αποτελεί και την κύρια αιτία των σχολικών τους απουσιών. Σύμφωνα με τους συντάκτες του δημοσιεύματος, τα παιδιά επειδή σκέπτονται τις κρίσεις άσθματος του παρελθόντος έχουν αισθήματα άγχους, κατάσταση που μπορεί να επισπεύσει ένα ακόμη τέτοιο επεισόδιο ή να επιδεινώσει κάποιο άλλο πιο ήπιο. Στη θεραπεία μέσω της τέχνης, τα παιδιά εργάζονται με μαρκαδόρους, μπογιές και άλλα υλικά, καθοδηγούμενα από έναν θεραπευτή με σκοπό να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματα εκείνα που ενδεχομένως να δυσκολεύονται να εκφράσουν με τον λόγο. «Δεν πρόκειται για ζωγραφική καλαίσθητων εικόνων», αναφέρει η Anya Beebe, θεραπεύτρια τέχνης και επικεφαλής της μελέτης. «Είναι για να βοηθήσει τους ανθρώπους να πάνε βαθύτερα χρησιμοποιώντας την τέχνη ως μέσω έκφρασης, ώστε να απελευθερώσουν τα συναισθήματά τους.»

Αν και η θεραπευτική αυτή μέθοδος είναι πλέον πολύ κοινή σε αρκετά νοσοκομεία, ώστε να βοηθηθούν τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το άγχος που προκαλείται λόγω της νόσου τους κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους, οι ερευνητές δεν είχαν διαπιστώσει αν λειτουργεί το ίδιο αποτελεσματικά και στα παιδιά με άσθμα. Στη μελέτη που έκανε η Beebe και οι συνεργάτες της, συμμετείχαν 22 παιδιά ηλικίας 7 - 14 ετών με επίμονο άσθμα. Τα παιδιά ήταν μαθητές του ίδιου σχολείου και από αυτά επιλέχθηκαν τυχαία 11 ώστε να συμπεριλάβουν στις συνήθεις θεραπείες τους και εκείνη της τέχνης για επτά εβδομάδες, ενώ τα υπόλοιπα συνέχισαν τη συνήθη αγωγή τους αλλά όχι αυτή της τέχνης. Αρχικά τα παιδιά δοκιμάστηκαν σε διάφορα τεστ δεξιοτήτων , άγχους, ανησυχίας, αυτογνωσίας και ποιότητας ζωής, τεστ που επαναλήφθηκαν και μετά το πέρας της θεραπείας.

Τελικά, τα παιδιά που ανήκαν στην ομάδα της θεραπείας μέσω της τέχνης, έδειξαν να έχουν μειωμένο άγχος, σωστή αυτό-αντίληψη, καθώς και καλύτερη ποιότητα ζωής. Θεωρώντας τα αποτελέσματα «εντυπωσιακά», η ομάδα των ερευνητών αναφέρει ότι «η χρήση της τέχνης ως μέσω θεραπείας για παιδιά με σοβαρό, χρόνιο άσθμα, αποτελεί σαφώς ένα θετικό στοιχείο». Αν και τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, δεν αποτελούν έκπληξη για τους επιστήμονες, αφού τα παιδιά όταν ασχολούνται με τις τέχνες αισθάνονται γενικά καλύτερα. «Η σωματική με την ψυχική υγεία συνδέονται», αναφέρει η Beebe, «και το βλέπουμε ξεκάθαρα στα παιδιά με άσθμα.»