Τα οστά δε σταματούν να αναπτύσσονται όσο ζούμε. Αποτελούνται από ζωντανό ιστό που συνεχώς διασπάται και αναδομείται σε νέο οστό. Αυτή η διαδικασία είναι πιο αποδοτική όταν είμαστε νέοι. Στην ηλικία περίπου των 30, ο οργανισμός σταματά να αυξάνει την οστική του μάζα και μόλις φτάσουμε στα 40 και 50, περισσότερα οστά διασπώνται παρά αντικαθίστανται. Με τον καιρό, αυτό προκαλεί οστεοπόρωση. Τα οστά γίνονται σταδιακά όλο και λεπτότερα, κάτι που μπορεί να προκαλέσει κατάγματα, ακόμα και μετά από μια απλή, ακίνδυνη φαινομενικά πτώση.

Οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας τείνουν να εμφανίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης της ασθένειας, αλλά αυτό δεν αφορά μόνο γυναίκες. Μπορεί να εμφανιστεί εξίσου και σε άνδρες. Άλλοι παράγοντες κινδύνου μπορεί να περιλαμβάνουν ένα κάταγμα μετά την ηλικία των 50, η πρόωρη εμμηνόπαυση, το μικρότερο σωματικό πλαίσιο, το κάπνισμα και οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης. Τα κατάγματα μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες για παράδειγμα, τον πρώτο χρόνο μετά από κάταγμα στο ισχίο, τα ποσοστά θνησιμότητας αυξάνονται κατά 24-30% λόγω του κινδύνου επιπλοκών.

Η οστεοπόρωση γίνεται όλο και μεγαλύτερο πρόβλημα καθώς μεγαλώνουμε και οι γυναίκες τείνουν να χάνουν γρήγορα οστική μάζα κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης. Μέχρι να φτάσουν στα 70 και τα δύο φύλα χάνουν οστική μάζα στα ίδια περίπου ποσοστά. Υπάρχουν φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, αλλά η πρόληψη ή επιβράδυνση της αρχικής οστικής απώλειας θα μπορούσε να βελτιώσει κατά πολύ τα ποσοστά εμφάνισής της. 

Πηγή: www.enallaktikidrasi.com