Λίγο η ρουτίνα, λίγο οι έντονοι ρυθμοί της καθημερινότητας και διάφοροι ακόμα λόγοι έχουν παίξει το ρόλο τους στο ότι σε κάποια πράγματα δεν προσέχεις τον εαυτό σου. Πάμε να δούμε πώς μπορείς να συνειδητοποιήσεις αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο:

• Μια πρώτη ένδειξη είναι ότι παραμελείς την εξωτερική σου εμφάνιση, είτε μιλάμε για θέματα περιποίησης, είτε οτιδήποτε άλλο σχετικό. Εντάξει, η καθημερινότητα είναι τέτοια που δε σου αφήνει χρόνο και όρεξη για πολλά-πολλά, όμως μην το παρακάνεις.

• Επιλέγεις να σιωπάς συστηματικά όταν σε έχει ενοχλήσει κάτι και, ενώ αυτό σε «πνίγει», την επόμενη φορά κάνεις ακριβώς το ίδιο. Αλήθεια, ποιος σου είπε ότι είναι κακό να εκφράζεις κόσμια την ενόχλησή σου και να ψάξετε από κοινού λύση με το άλλο πρόσωπο;

• Μετά από έναν τσακωμό ή μια έντονη διαφωνία με το σύντροφό σου, κατηγορείς αποκλειστικά τον εαυτό σου και επωμίζεσαι εξ'ολοκλήρου τις ευθύνες για ό,τι έγινε. Αυτό από τη μια είναι παράλογο και από την άλλη κάνεις πολύ κακό στην ψυχολογία και την αυτοεκτίμησή σου.

• Μήπως σκέφτεσαι μονίμως απαισιόδοξα για το μέλλον, ακόμα και σε καταστάσεις που αντικειμενικά είναι στο χέρι σου να καταλήξουν αίσια; Κανένας δε θα σου πει να είσαι αιθεροβάμων, όμως και μια νότα αισιοδοξίας δε βλάπτει. Δοκίμασέ το και θα δεις πώς θα αλλάξει σταδιακά η ψυχολογία σου.

• Τα θέλω σου περνούν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Αν αυτό το έκανες για χάρη της οικογένειάς σου, έχει καλώς. Αν όμως η στάνταρ απάντηση που βγαίνει από το στόμα σου είναι «δεν έχω πρόβλημα» ενώ έχεις, τότε μάλλον δε φέρεσαι κατά πώς του πρέπει στον εαυτό σου!

• Τέλος, συνειδητοποίησε μήπως βρίσκεις χρόνο συνεχώς να τρέχεις για τους άλλους και τελικά δε βρίσκεις χρόνο για τον εαυτό σου. Και μιλάμε για την ξεκούρασή σου και τη γενικότερη αποσυμπίεσή σου από τα βάρη της καθημερινότητας.