Μπορεί να μην είναι εύκολο να αξιολογήσετε αντικειμενικά αν και κατά πόσο λειτουργείτε με υπευθυνότητα στο μεγάλωμα του παιδιού, όμως μέχρι ενός σημείου είναι εφικτό να διαπιστώσετε πού βρίσκεστε. Πάμε να δούμε μερικούς τρόπους:

• Υπεύθυνοι δεν είναι οι γονείς που τα κάνουν όλα τέλεια (γιατί τέτοιοι δεν υπάρχουν), παρά εκείνοι που πασχίζουν πάντα με γνώμονα το καλό του παιδιού τους. Κανείς δε γεννήθηκε μαθημένος, λάθη κάνουν όλοι, όμως αν έχετε επί της ουσίας το παιδί σε πρώτη προτεραιότητα, αυτό είναι το πρώτο και βασικό σημάδι υπευθυνότητας.

• Υπεύθυνη στάση είναι να αφήνετε κατά μέρος κατάλοιπα του παρελθόντος και να προσπαθείτε να κατανοήσετε τις ανάγκες ενός παιδιού που έχει γεννηθεί σε μια τελείως διαφορετική από τη δική σας.

• Να αφήνετε το παιδί να κάνει τις επιλογές του και τα λάθη του, για να «ζυμωθεί» ο χαρακτήρας του μέσα από αυτά. Ο υπερπροστατευτικός γονιός μόνο υπεύθυνος δεν είναι!

• Να λειτουργείτε υποστηρικτικά απέναντι στο παιδί και να μην το κατακρίνετε ή το συγκρίνετε με άλλα. Αντιμετωπίστε το ως ξεχωριστή οντότητα που προσπαθεί να μάθει τον κόσμο γύρω του και όχι ως μέσο εξιλέωσης ή υπολοίησης δικών σας απραγματοποίητων ονείρων.

• Οι υπεύθυνοι γονείς έχουν συνέπεια και εμπνέουν συναισθηματική και πάσης φύσεως ασφάλεια στο παιδί. Είναι πάντα δίπλα του όποτε τους χρειάζονται, χωρίς μάλιστα να περιμένουν ανταπόδοση για την προσφορά τους.