Γράφει η Πηνελόπη Πάσχου (Δημοτική Υπάλληλος)

Έπεσα χθες τυχαία στο άρθρο του mother.gr για τη βρογχιολίτιδα στα βρέφη και αμέσως σκέφτηκα πως, αν το είχα διαβάσει όταν είχα εγώ νεογέννητο, θα μπορούσα να είχα γλιτώσει το δικό μου μωρό και κατ’ επέκταση την οικογένειά μου από τη μεγάλη περιπέτεια που ζήσαμε 28 μέρες από την γέννησή του.
Ήταν Μάρτιος όταν γεννήθηκε η δεύτερη κόρη μου και εγώ ένιωθα τον ίδιο ενθουσιασμό που είχα με την πρώτη. Το σπίτι μου ήταν πάντα ανοικτό στους επισκέπτες, φίλους και γνωστούς, που μου εξέφραζαν την επιθυμία να έρθουν να μας δούν.
Βλέπετε, η πρώτη μου κόρη γεννήθηκε στα μέσα καλοκαιριού και αυτό με είχε διευκολύνει πολύ στο να μην κλειστούμε καθόλου μέσα, μια και δεχόμαστε φίλους κάθε βράδυ σχεδόν, περνώντας πολύ ευχάριστες ώρες στο μπαλκόνι και ενώ το μωρό ήταν μέσα στο σπίτι με την καλαθούνα του.
Επηρεασμένη λοιπόν από την πρώτη καλή μου εμπειρία, δεν θεώρησα ότι πρέπει κάτι ν’ αλλάξω σε αυτήν την τακτική.
Ούτε που σκέφτηκα ότι το γεγονός ότι το σπίτι έπρεπε να παραμενει κλειστό λόγω καιρού, θα ελλόχευε κινδύνους για την υγεία του μωρού μου.
«Καλό θα ήταν να μη συνωστίζονται άνθρωποι μέσα στο σπίτι, και φυσικά το μωρό να μην επισκέπτεται χώρους με πολυκοσμία, που δεν αερίζονται επαρκώς» ήταν τα λόγια του παιδιάτρου μου, στα οποία μάλλον δεν έδωσα την απαιτούμενη βαρύτητα.
«Δεν με νοιάζει το έξω… το μέσα με απασχολεί» είχε επιμείνει ο γιατρός, αλλά εγώ το είχα πάρει αψήφιστα. «Τι θα μπορούσε να συμβεί;» σκεφτόμουν και ξέχασα αμέσως τις συμβουλές του.
Ένα απόγευμα λοιπόν, ένας φίλος του άντρα μου ενημέρωσε ότι θα έρθει να μας δει μαζί με την κοπελιά του. Όλα καλά…
Εγώ είχα ήδη θηλάσει το μωρό και ασχολιόμουν με την μεγαλύτερη, όταν το κουδούνι χτύπησε και πήγα να υποδεχτώ τους προσκεκλημένους μας… Ανοίγοντας την πόρτα, πάγωσα! Ο φίλος μας συνοδευόταν από μία κοπελιά που κρατούσε χαρτομάντηλα, φτερνιζόταν και σκούπιζε τη μύτη της!
Ψυχραιμία! Σκέφτηκα… Θα καθήσουμε στο σαλόνι και την μικρή θα τη βάλουμε στο δωμάτιο της. Να μη σας τα πολυλογώ, μετά την επίσκεψη της συγκεκριμένης ανόητης κοπέλας, το μωρό μου αρρώστησε, ανέπτυξε βρογχιολίτιδα και εισήχθη στο νοσοκομείο!
Μείναμε μέσα μια εβδομάδα σχεδόν, και το «ενθύμιο» που της άφησε η βρογχιολίτιδα, το έχει έως και σήμερα, που είναι έξι ετών, μια και από τότε έχει νοσηλευθεί άλλες δύο φορές και, όποτε κρυολογεί, ξεκινάμε αμέσως εισπνεόμενα φαρμακα, για να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Από τότε, όποια φίλη μου γεννήσει, της λέω αυτήν την ιστορία μήπως και γλιτώσω κανένα άλλο παιδί, γιατί το να βάλω μυαλό σε όλο τον κόσμο, μάλλον είναι πιο δύσκολο...