Βοήθεια, η κόρη μου ξαφνικά δεν πιστεύει στον Άη Βασίλη!


                                      

Ο Άγιος Βασίλης, αυτός ο συμπαθέστατος ηλικιωμένος κύριος με την άσπρη γενειάδα και το καλοσυνάτο χαμόγελο, είναι ίσως η πιο προβεβλημένη φιγούρα των παιδικών μας χρόνων, και όχι μόνο.

Όλοι μεγαλώσαμε με τον μύθο του και τις όμορφες ιστορίες του, όλοι τρέξαμε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο για να δούμε τι μας έφερε, όλοι περιεργαστήκαμε το την πιατέλα με τα γλυκά για να δούμε αν ο Αγιος Βασίλης είχε ξαποστάσει για λίγο στο σαλόνι μας.

Με λίγα λόγια, όλοι πιστέψαμε στην ύπαρξή του, χαρήκαμε, γελάσαμε κι απογοητευτήκαμε που δεν καταφέρναμε να τον δούμε.

Όμως αυτή η απογοήτευση έγινε ακόμα μεγαλύτερη, αργότερα… όταν πλέον πειστήκαμε ότι Αγιος Βασίλης δεν υπάρχει!

Και λέω πειστήκαμε γιατί είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι από εμάς, όταν ήμασταν παιδιά, δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι ο παππούς με την ερυθρόλευκη στολή είναι αποκύημα της φαντασίας των μεγάλων!

Προσωπικά δεν θυμάμαι πότε έμαθα ή αντιλήφθηκα ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Μάλλον γιατί ποτέ δεν πίστεψα πως τελικά δεν υπάρχει! Και για να σας πω την αλήθεια, νομίζω ότι και οι περισσότεροι από εσάς που χαίρεστε σαν παιδιά τα Χριστούγεννα, ακόμα δεν θέλετε να δεχθείτε ότι ο Αγιος Βασίλης δεν υπάρχει.

Ετσι όταν η μεγάλη μου κόρη, που είναι 8 ετών, είπε με περίσσεια κυνικότητα στην μικρότερή της αδερφή (5 ετών) ότι: «να μην περιμένεις τον Άγιο Βασίλη! Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει», μου κακοφάνηκε πολύ!

Όχι μόνο γιατί διέκρινα την απογοήτευση στα μάτια της μικρής, μα ακόμα περισσότερο γιατί διέκρινα έναν ωμό ρεαλισμό στα λόγια ενός κοριτσιού 8 ετών, που δεν πρέπει να πάψει να φαντάζεται, να ονειρεύεται, να περιμένει!

Σκέφτηκα ότι ακόμα και τώρα, εγώ περιμένω τον Άγιο Βασίλη κάθε Χριστούγεννα. Αδημονώ για να δω την μορφή του στις βιτρίνες, στους δρόμους, στις αφίσες, στην τηλεόραση… και –γιατί να το κρύψω- πάντα ελπίζω να βοηθήσει να γίνουν οι ευχές μου πραγματικότητα.

Θύμωσα, λοιπόν, με τη μεγάλη μου κόρη, και τη ρώτησα: «Εσένα ποιος σου το είπε αυτό;» για να πάρω την απάντηση: «Το ξέρω ρε μαμά. Το χω καταλάβει. Δεν υπάρχει Αγιος Βασίλης. Εσείς αγοράζετε τα δώρα, και ο θείος ντύνεται Άγιος Βασίλης και μας τα δίνει. Εξάλλου, μου το πε και η φίλη μου, που της το πε ο μπαμπάς της».

Δεν ήμουν προετοιμασμένη να απαντήσω κατάλληλα… Ψέλλισα μόνο ότι «ο μπαμπάς της φίλης σου δεν έχει δίκιο. Εσύ εμάς να πιστεύεις».

Λίγο αργότερα ήμουν στο κομπιούτερ κι έψαχνα στο ίντερνετ τι άλλο θα μπορούσα να έχω πει!
 
Προετοιμαζόμουνα για την τελική μας κουβέντα με την μεγάλη μου, ήθελα να της δώσω μία παράταση στην παιδική της αθωότητα. Δεν έπρεπε να επιτρέψω σε κανέναν να στερήσει τον «Αγιο Βασίλη» από τα παιδιά μου!

Ύστερα από αρκετή ώρα διαβάσματος, βρήκα την πιο πειστική απάντηση, στην άρνηση των παιδιών για την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη, που κατά τύχη έμοιαζε σε ό,τι της είχα πει εγώ σε πρώτη φάση.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν την άποψη, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, εμείς οι «ονειροπόλοι» γονείς είναι να εξηγήσουμε στο παιδί μας ότι κάποιοι πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη και κάποιοι όχι. Προφανώς όσοι λένε πως δεν υπάρχει, αυτό πιστεύουν και εμείς δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε τη γνώμη. Κι έτσι αφηνουμε ελεύθερη τη φαντασία τους να πλέξει το δικό της σενάριο.

Μία ακόμη ενδιαφέρουσα άποψη είναι να εξηγήσουμε στο παιδί μας ότι ο Άγιος Βασίλης ήταν κάποτε υπαρκτό πρόσωπο και είχε σκοπό της ζωής του να βοηθάει τα παιδιά, που οι γονείς τους δεν είχαν τη δυνατότητα να παίρνουν δώρα τις γιορτές.

Όμως επειδή κανείς άνθρωπος δεν ζει αιώνια, το έργο του Άγιου Βασίλη το ανέλαβαν τα μετέπειτα χρόνια οι γονείς των παιδιών, έχοντας πάντα στο νου τους, ότι πρέπει να βοηθάνε και τα παιδιά που δεν έχουν κάποιους κοντινούς τους ανθρώπους να νοιαστούν γι’ αυτά! Εμείς πλέον διατηρούμε την εικόνα του γιατί έτσι διατηρούμε και τη μαγεία των Χριστουγέννων!

Πραγματικά είναι μια πολύ καλή απάντηση για τα «υποψιασμένα» πλέον παιδάκια μας.

Κι έτσι τους δίνουμε το μήνυμα της "δωρεάς", της "κατάθεσης ψυχής" εκ μέρους των ανθρώπων προς τον συνάνθρωπό τους. Μία στάση ζωής που έχει εφαρμογή και στην καθημερινότητά μας, πέρα από το... μαγικό πνεύμα των Αγιων αυτών ημερών της γέννησης του Θεανθρώπου. 

Καλά Χριστούγεννα