Θεωρείτε τυχαίο το γεγονός ότι, ενώ έχουν περάσει τόσα χρόνια, θυμάστε (θετικά ή αρνητικά) τον πρώτο εκπαιδευτικό που είχατε στα σχολικά σας χρόνια, μαζί με απίθανες λεπτομέρειες; Αν ναι, σας λέμε ότι δεν είναι καθόλου έτσι και εξηγούμε τους λόγους:

• Ας ξεκινήσουμε με κάτι τελείως θεωρητικό, αλλά ταυτόχρονα πρακτικό. Η πρώτη μας επαφή με κάτι, η πρώτη γνωριμία με ανθρώπους σημαντικούς, μας σημαδεύει και οι συγκεκριμένες αναμνήσεις από τη συναναστροφή μας τους μας συντροφεύουν για μια ζωή. 

• Ο πρώτος εκπαιδευτικός είναι αυτός που θα διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό την αντίληψη του παιδιού για το σχολείο. Είναι τόσο μεγάλη η επιρροή που ασκεί στην ψυχοσύνθεσή του, που μπορεί να αγαπήσει ή να μισήσει το σχολείο μόνο και μόνο από την αντιμετώπιση που θα τύχει από εκείνον.

• Ουσιαστικά είναι η πρώτη φορά που το παιδί αποχωρίζεται για τόσο μεγάλο διάστημα τους γονείς του και καλείται να προσαρμοστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε ένα νέο περιβάλλον, με άγνωστους ανθρώπους και πρωτόγνωρες καταστάσεις. Άλλος ένας λόγος που ο πρώτος εκπαιδευτικός παίζει καταλυτικό ρόλο.

• Σε κάποιους τομείς το παιδί αυτοπροσδιορίζεται μέσα από τη στάση του εκπαιδευτικού απέναντί του. Ανακαλύπτει δεξιότητες και πλευρές του χαρακτήρα του, μαθαίνει να πιστεύει (ή να μην πιστεύει, ανάλογα την ανατροφοδότηση) στον εαυτό του και γενικά λαμβάνει βοήθεια. Όλα αυτά αποτυπώνονται στη συνείδησή του και το ακολουθούν ως αναμνήσεις πολλά χρόνια μετά.

• Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο εκπαιδευτικός ασκεί μεγαλύτερη επιρροή στο παιδί, ακόμα και από τους ίδιους τους γονείς. Αν δηλαδή το οικογενειακό περιβάλλον δε λειτουργεί υποστηρικτικά απέναντι στο παιδί και ο εκπαιδευτικός το κάνει ή το επιβραβεύει, αυτόματα θα καταχωρηθεί στο μυαλό του παιδιού ως ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή του.