Τα παιδιά μπορεί να αναπτύξουν φλεγμονή, ερυθρότητα ή οίδημα στα βλέφαρα και τις βλεφαρίδες. Παρότι αυτά τα προβλήματα δεν είναι επικίνδυνα και παρέρχονται χωρίς θεραπεία, θορυβούν τους γονείς επειδή είναι εμφανή. Ακολουθεί η περιγραφή μερικών από αυτά τα προβλήματα.

Το κριθαράκι είναι μια τοπική βακτηριακή λοίμωξη σε έναν αδένα του βλεφάρου. Συνήθως εμφανίζεται σαν ερυθρό ογκίδιο στην άκρη του βλεφάρου και μπορεί να έχει κίτρινη κεφαλή γεμάτη πύον γύρω από τη βάση της βλεφαρίδας. Το ογκίδιο μπορεί να είναι επώδυνο και να παράγει εκκρίσεις.

Συνήθως, το κριθαράκι παρέρχεται μόνο του ύστερα από λίγες ημέρες. Οι θερμές κομπρέσες και τα αντιβιοτικά κολλύρια ή οι αντιβιοτικές αλοιφές είναι αποτελεσματικά θεραπευτικά μέσα. Το χαλάζιο είναι ένα συμπαγές ογκίδιο στο εσωτερικό τμήμα του βλεφάρου (το κριθαράκι εμφανίζεται στην παρυφή του βλεφάρου).

Είναι συνέπεια απόφραξης ενός δακρυϊκού αδένα, η οποία προκαλεί συσσώρευση λίπους, ελαίων και άλλων ιστών. Ο γιατρός θα συστήσει υπομονή και θερμές κομπρέσες, αν και ενίοτε το χαλάζιο αφαιρείται χειρουργικά για αισθητικούς λόγους ή επειδή ασκεί πίεση στο βολβό του ματιού.

Η βλεφαρίτιδα δηλώνει τη φλεγμονή στις παρυφές των βλεφαρίδων. Μπορεί να προκληθεί από ερεθισμό προερχόμενο από δερματοπάθειες, όπως η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα ή η πιτυρίδα, από διάφορες ιογενείς ή βακτηριακές λοιμώξεις ή από αλλεργική αντίδραση σε κάποιο καλλυντικό ή αλοιφή.

Το δέρμα γύρω από τις βλεφαρίδες είναι συχνά ερυθρό, κνησμώδες και απολεπίζεται. Το παιδί θα τρίβει το μάτι του εξαιτίας του καύσου, με αποτέλεσμα να χάνει πολλές βλεφαρίδες. Ο παιδίατρος καταπολεμά τα συμπτώματα για να μειώσει τη σφοδρότητά τους. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει κομπρέσες και κρέμες ή λοσιόν.

Η δακρυοκυστίτιδα είναι η φλεγμονή του δακρυϊκού αδένα και προκαλεί οίδημα του εξωτερικού τμήματος του άνω βλεφάρου. Η θέση του οιδήματος διαφοροποιεί τη δακρυοκυστίτιδα από άλλες παθήσεις. Η δακρυοκυστίτιδα μπορεί να προκληθεί από διάφορους συνήθεις ιούς. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει μικρή ευαισθησία.

Η δακρυοκυστίτιδα μπορεί να προκληθεί και από βακτήρια, που προκαλούν μεγαλύτερη ευαισθησία. Σε αυτή την περίπτωση, ο παιδίατρος χορηγεί αντιβίωση.