Εντονο στρες οι μπαμπάδες, που παρακολουθούν τον τοκετό



Σύμφωνα με έρευνες στη Μ.Βρετανία, η γέννηση ενός παιδιού μπορεί να είναι εξίσου τρομακτική και στρεσσογόνος για τους πατεράδες, που παραβρίσκονται στην αίθουσα τοκετού. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίστηκαν οι ίδιοι, όταν ερωτήθηκαν, ενώ σε μία περίπτωση οι επιστήμονες διέγνωσαν ότι ο μπαμπάς, που παρακολούθησε τις δυσκολίες ενός φυσιολογικού τοκετού, έπασχε από μετατραυματικό στρες.

Στην πλειονότητά τους πρόκειται για άντρες, που όχι μόνο ήταν στην αίθουσα τοκετού, αλλά καθ'όλη τη διάρκεια της κύησης ήταν δίπλα στη σύντροφό τους, όταν αντιμετώπιζε την πρωινή αδιαθεσία, τις ορμονικές αλλαγές και τις ψυχολογικές μεταπτώσεις.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μίλησαν με άντρες, των οποίων οι σύντροφοι γέννησαν με φυσιολογικό τοκετό ή και πρόωρα, ακόμα και με έκτακτο χειρουργείο, λόγω προβλημάτων στην κύηση.
Όλοι τους είχαν ένα κοινό σημείο: Τις ώρες αναμονής στους διαδρόμους του μαιευτηρίου, χωρίς να γνωρίζουν τί ακριβώς γίνεται μέσα στην αίθουσα τοκετού και φοβούμενοι για τις ζωές των συντρόφων και των παιδιών τους.

Ξεχώρισαν, όμως, οι περιπτώσεις εκείνων, που έζησαν τοκετούς πέραν του συνηθισμένου. Στα 31 του, ένας πατέρας από το Λίβερπουλ, έφθασε στα πρόθυρα της αυτοκτονίας, όταν αντίκρυσε τη σύντροφό του -λίγο πριν την πάρουν για το χειρουργείο- μέσα στα αίματα, να ουρλιάζει από πόνο και από φόβο. Το κοριτσάκι του, δεν ανέπνεε και έπρεπε να μεταφερθεί άμεσα σε θερμοκοιτίδα. Εκείνος ένιωθε άχρηστος και τρομερές ενοχές, παρόλο που σε καμία περίπτωση δεν είχε προκαλέσει εκείνος την επιπλοκή.

Υπήρξε περίπτωση πατέρα, που για τρία χρόνια ξυπνούσε ιδρωμένος ύστερα από τον ίδιο εφιάλτη: έβλεπε τον πλακούντα της γυναίκας του επάνω στην τραπεζαρία. Αν και ο ίδιος δεν είχε βιώσει στην πραγματικότητα τέτοιες εικόνες, η περιγραφή (από την αγαπημένη του) των δυσκολιών, που αντιμετώπισε, του δημιούργησε τρομερό πρόβλημα στην καθημερινότητά του.

Ύστερα από την έρευνα, οι επιστήμονες ζήτησαν με έγγραφό τους στα μαιευτήρια της χώρας να υπάρχει ειδική μέριμνα για τους άντρες των εγκύων, ενώ να υποστηρίζονται ψυχολογικά, όταν υπάρχουν επιπλοκές.