Όταν ο εθισμός στα κινητά τηλέφωνα μάς κρατά μακριά από το παιδί...
Επειδή τα «έξυπνα τηλέφωνα» έχουν γίνει μόδα... Επειδή πολλοί είναι οι κάτοχοί τους, που τα χρησιμοποιούν, για να περνούν την ώρα τους με παιχνίδια και όχι για επαγγελματικούς λόγους... Επειδή σιγά-σιγά γίνονται συνήθεια, που μπορεί να μας αποσπά την προσοχή από την πραγματικότητα… διαβάστε την εμπειρία μίας κοινωνικής λειτουργού, η οποία θεωρεί ότι εθίστηκε στο κινητό της τηλέφωνο.
"Το όνομά μου είναι Κάρλα. Είμαι η μητέρα δύο κοριτσιών και είμαι εθισμένη στο iPhone μου.
Προσοχή, είμαι κοινωνική λειτουργός, κάτι που σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιώ τη λέξη "εθισμένη" ελαφρά τη καρδία. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι, για να κατανοήσει κανείς τον εθισμό, αλλά αυτός που πάντοτε μου φαινόταν λογικός είναι ο βαθμός, στον οποίο η πιθανή εξάρτηση επηρεάζει την ικανότητα ενός ατόμου να λειτουργήσει στις προσωπικές σχέσεις και την εργασία.
Παρά το γεγονός ότι ούτε οι κόρες μου ούτε εγώ κινδυνεύσαμε, επειδή χρησιμοποιούσα το smartphone μου, υποψιάζομαι ότι είναι απλά θέμα χρόνου.
Παρά το γεγονός ότι η αποστολή γραπτών μηνυμάτων κατά την οδήγηση είναι παράνομη, εγώ, πολλές φορές, έχω ελέγξει τα εισερχόμενα από το Facebook, το Twitter και το e-mail μου σ’ένα κόκκινο φανάρι ή ακόμα και καθ’οδόν. Αναλογιστείτε ότι, σύμφωνα με μελέτες, το να μιλάς στο κινητό ή να ανταλλάσσεις γραπτά μηνύματα την ώρα που οδηγείς είναι περίπου τόσο επικίνδυνο όσο να οδηγείς μεθυσμένος.
Σίγουρα έχω περάσει πολλές ώρες στο πάρκο με το κεφάλι μου κάτω, κοιτάζοντας μία μικροσκοπική οθόνη, αφήνοντας τα κορίτσια μου να παίζουν μόνα τους. Όχι μόνο δεν με χαίρονται, αλλά πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες ατυχήματος, καθώς εκείνα έχουν άγνοια κινδύνου.
Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι το πόσο η χρήση του τηλεφώνου μου έχει επηρεάσει τη σχέση μου με τις κόρες μου. Μπορεί τα παιδιά μου να τα προσέχω, να περνούμε χρόνο μαζί, αλλά το αγαπημένο μου iPhone δεν είναι ποτέ μακριά.
Και το χειρότερο είναι, όταν αισθάνομαι ορισμένες φορές πως οι «απαιτήσεις» των παιδιών μού στερούν χρόνο από το τηλέφωνό μου. Η πραγματικότητα είναι –τώρα το αντιλαμβάνομαι- ότι με τη χρήση του τηλεφώνου μου, περνώ λιγότερο χρόνο με εκείνες.
Είχα 75 εφαρμογές στο κινητό μου τηλέφωνο, τώρα ελάχιστες. Διέγραψα ακόμα και τα Facebook και Twitter. Αυτά τα βλέπω από τον υπολογιστή του γραφείου ή του σπιτιού μου.
Τώρα είμαι εκεί. Μαζί τους."
"Το όνομά μου είναι Κάρλα. Είμαι η μητέρα δύο κοριτσιών και είμαι εθισμένη στο iPhone μου.
Προσοχή, είμαι κοινωνική λειτουργός, κάτι που σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιώ τη λέξη "εθισμένη" ελαφρά τη καρδία. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι, για να κατανοήσει κανείς τον εθισμό, αλλά αυτός που πάντοτε μου φαινόταν λογικός είναι ο βαθμός, στον οποίο η πιθανή εξάρτηση επηρεάζει την ικανότητα ενός ατόμου να λειτουργήσει στις προσωπικές σχέσεις και την εργασία.
Παρά το γεγονός ότι ούτε οι κόρες μου ούτε εγώ κινδυνεύσαμε, επειδή χρησιμοποιούσα το smartphone μου, υποψιάζομαι ότι είναι απλά θέμα χρόνου.
Παρά το γεγονός ότι η αποστολή γραπτών μηνυμάτων κατά την οδήγηση είναι παράνομη, εγώ, πολλές φορές, έχω ελέγξει τα εισερχόμενα από το Facebook, το Twitter και το e-mail μου σ’ένα κόκκινο φανάρι ή ακόμα και καθ’οδόν. Αναλογιστείτε ότι, σύμφωνα με μελέτες, το να μιλάς στο κινητό ή να ανταλλάσσεις γραπτά μηνύματα την ώρα που οδηγείς είναι περίπου τόσο επικίνδυνο όσο να οδηγείς μεθυσμένος.
Σίγουρα έχω περάσει πολλές ώρες στο πάρκο με το κεφάλι μου κάτω, κοιτάζοντας μία μικροσκοπική οθόνη, αφήνοντας τα κορίτσια μου να παίζουν μόνα τους. Όχι μόνο δεν με χαίρονται, αλλά πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες ατυχήματος, καθώς εκείνα έχουν άγνοια κινδύνου.
Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι το πόσο η χρήση του τηλεφώνου μου έχει επηρεάσει τη σχέση μου με τις κόρες μου. Μπορεί τα παιδιά μου να τα προσέχω, να περνούμε χρόνο μαζί, αλλά το αγαπημένο μου iPhone δεν είναι ποτέ μακριά.
Και το χειρότερο είναι, όταν αισθάνομαι ορισμένες φορές πως οι «απαιτήσεις» των παιδιών μού στερούν χρόνο από το τηλέφωνό μου. Η πραγματικότητα είναι –τώρα το αντιλαμβάνομαι- ότι με τη χρήση του τηλεφώνου μου, περνώ λιγότερο χρόνο με εκείνες.
Είχα 75 εφαρμογές στο κινητό μου τηλέφωνο, τώρα ελάχιστες. Διέγραψα ακόμα και τα Facebook και Twitter. Αυτά τα βλέπω από τον υπολογιστή του γραφείου ή του σπιτιού μου.
Τώρα είμαι εκεί. Μαζί τους."