Δώστε αξία στη μοναδικότητα των παιδιών σας
Κάθε παιδί είναι μοναδικό και ιδιαίτερο. Ακόμη και πράγματα που ως γονείς μπορεί να θεωρούμε μειονεκτήματα δεν είναι τίποτα άλλο από μια απλή διαφοροποίηση από αυτό που συνηθίζεται.
Τα λίγα κιλά παραπάνω, το ύψος, μια μικρή καθυστέρηση στην ομιλία η στο περπάτημα, πολλές φορές είναι απολύτως φυσιολογικά και για αυτό θα πρέπει να συμβουλεύεστε τους ειδικούς πριν βγάλετε δικά σας πορίσματα. Δεν γεννιούνται όλα τα παιδιά με την ικανότητα να είναι πρώτα παντού και πάντα.
Το μόνο που θα καταφέρετε προσπαθώντας να τα κάνετε να αγγίξουν την τελειότητα, είναι να τους δημιουργήσετε προβλήματα και άγχος. Αγαπήστε τα παιδιά σας όπως είναι και όχι όπως τα φαντάζεστε. Ποτέ μου δεν κατάλαβα την εμμονή των γονιών να έχουν παιδιά διάνοιες.
Οι πρωτιές είναι για πολύ λίγους και δεν είναι απαραίτητα και αυτοί που έχουν την πιο φυσιολογική ζωή. Έχω δει γονείς να μεγαλώνουν παιδιά με ειδικές ανάγκες με τεράστια αγάπη. Αυτοί είναι το καλύτερο παράδειγμα για όλους τους υπόλοιπους που αναζητάμε συνεχώς κάτι παραπάνω από αυτά που μπορούν να μας δώσουν τα παιδιά μας.
Σε καμιά περίπτωση δεν είναι καλό ένα παιδί να αφήνεται στην τύχη του. Είναι άλλο η εμμονή σε κάτι άπιαστο και άλλο η πλήρης αδιαφορία. Άλλωστε τη μεγαλύτερη ευθύνη για την εικόνα και το χαρακτήρα ενός παιδιού την έχουμε εμείς.
Γιατί να μην είναι παχύσαρκο ένα παιδί που έχει παχύσαρκους γονείς; Οι οποίοι μάλιστα το επιπλήττουν με την πρώτη ευκαιρία. Τα παιδιά μας είναι σχεδόν ο δικός μας καθρέφτης. Της ζωής μας, των συνηθειών μας, της ευγένειας η της αγένειας μας. Αποδεχτείτε τα παιδιά σας όπως είναι, αλλά ταυτόχρονα προσπαθήστε αφιερώνοντας τους χρόνο να τους δώσετε όσο καλύτερα και περισσότερα εφόδια για να γίνουν όσο καλύτερα έχουν τη δυνατότητα να γίνουν και όχι όσο θα επιθυμούσατε εσείς.
Είναι καλύτερο να είστε η έμπνευση τους και όχι αυτοί που απλά επιβάλουν στόχους προς επίτευξη. Με όλα λόγια περπατήστε μαζί αυτό το δρόμο της αναζήτησης και μάθησης, αποδεχόμενοι το πόσο μοναδικά είναι.
(Απόσπασμα από το βιβλίο μου «Μπαμπά, μεγάλωσέ με»)
Τα λίγα κιλά παραπάνω, το ύψος, μια μικρή καθυστέρηση στην ομιλία η στο περπάτημα, πολλές φορές είναι απολύτως φυσιολογικά και για αυτό θα πρέπει να συμβουλεύεστε τους ειδικούς πριν βγάλετε δικά σας πορίσματα. Δεν γεννιούνται όλα τα παιδιά με την ικανότητα να είναι πρώτα παντού και πάντα.
Το μόνο που θα καταφέρετε προσπαθώντας να τα κάνετε να αγγίξουν την τελειότητα, είναι να τους δημιουργήσετε προβλήματα και άγχος. Αγαπήστε τα παιδιά σας όπως είναι και όχι όπως τα φαντάζεστε. Ποτέ μου δεν κατάλαβα την εμμονή των γονιών να έχουν παιδιά διάνοιες.
Οι πρωτιές είναι για πολύ λίγους και δεν είναι απαραίτητα και αυτοί που έχουν την πιο φυσιολογική ζωή. Έχω δει γονείς να μεγαλώνουν παιδιά με ειδικές ανάγκες με τεράστια αγάπη. Αυτοί είναι το καλύτερο παράδειγμα για όλους τους υπόλοιπους που αναζητάμε συνεχώς κάτι παραπάνω από αυτά που μπορούν να μας δώσουν τα παιδιά μας.
Σε καμιά περίπτωση δεν είναι καλό ένα παιδί να αφήνεται στην τύχη του. Είναι άλλο η εμμονή σε κάτι άπιαστο και άλλο η πλήρης αδιαφορία. Άλλωστε τη μεγαλύτερη ευθύνη για την εικόνα και το χαρακτήρα ενός παιδιού την έχουμε εμείς.
Γιατί να μην είναι παχύσαρκο ένα παιδί που έχει παχύσαρκους γονείς; Οι οποίοι μάλιστα το επιπλήττουν με την πρώτη ευκαιρία. Τα παιδιά μας είναι σχεδόν ο δικός μας καθρέφτης. Της ζωής μας, των συνηθειών μας, της ευγένειας η της αγένειας μας. Αποδεχτείτε τα παιδιά σας όπως είναι, αλλά ταυτόχρονα προσπαθήστε αφιερώνοντας τους χρόνο να τους δώσετε όσο καλύτερα και περισσότερα εφόδια για να γίνουν όσο καλύτερα έχουν τη δυνατότητα να γίνουν και όχι όσο θα επιθυμούσατε εσείς.
Είναι καλύτερο να είστε η έμπνευση τους και όχι αυτοί που απλά επιβάλουν στόχους προς επίτευξη. Με όλα λόγια περπατήστε μαζί αυτό το δρόμο της αναζήτησης και μάθησης, αποδεχόμενοι το πόσο μοναδικά είναι.
(Απόσπασμα από το βιβλίο μου «Μπαμπά, μεγάλωσέ με»)