Ακόμη και αν είστε από αυτούς που ποτέ δεν γυμνάζονται, δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να μάθετε στα παιδιά αυτό τον τρόπο ζωής. Ο σύγχρονος τρόπος που ζούμε από μόνος του έχει περιορίσει κατά πολύ τις δραστηριότητες των παιδιών. Είναι καλό να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να ασχοληθούν με κάποιο άθλημα που τους αρέσει. Θα τα βοηθήσει σε πολλούς τομείς, και ουσιαστικά μπαίνουν στη διαδικασία να ασχοληθούν με κάτι που θα τους φανεί χρήσιμο σε όλη τους τη ζωή.

Πρωταθλητισμός η αθλητισμός; Ένα ερώτημα που οι γονείς είναι καλό να κάνουμε αφού ενημερωθούμε καλά, για το τι σημαίνει το κάθε ένα. Διαβάστε ένα ποιο αναλυτικό άρθρο από το βιβλίο μου «Μπαμπά, μεγάλωσέ με» και αποφασίστε μαζί με το παιδί σας για το τι είναι καλύτερο για όλη την οικογένεια.

«Άθληση»

Από τα 3 χρόνια και μετά το παιδί σας μπορεί να αρχίσει να ασχολείται με κάποιο άθλημα, έστω και αν στην αρχή απλά… παρακολουθεί! Οι βάσεις μπαίνουν από πολύ νωρίς για να υιοθετήσει καλές και υγιεινές συνήθειες το παιδί σας. Το να βάλει στη ζωή του την άθληση είναι τεράστιας σημασίας και θα το βοηθήσει όχι μόνο στο να έχει ένα γερό και δυνατό σώμα αλλά και να μάθει από νωρίς να πειθαρχεί και να κοινωνικοποιείται με άλλους ανθρώπους.

Μην μπερδεύετε τον αθλητισμό με τον πρωταθλητισμό, είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Μην ξεκινάτε το παιδί σας να παίζει τένις, ας πούμε, και περιμένετε σε πέντε χρόνια να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής.

Έχω δει πολλούς γονείς στα «σύρματα» να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους με πολύ άσχημο τρόπο όταν δεν κατάφερναν το αποτέλεσμα που θα ήθελαν να πετύχει το παιδί τους. Προσπαθούν να καταφέρουν τα παιδιά τους αυτό που δεν κατάφεραν ποτέ αυτοί ή απλά θεωρούν ότι το δικό τους παιδί είναι το μεγαλύτερο ταλέντο.

Αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με τον αθλητισμό είδα πολλά παιδιά που έκαναν πρωταθλητισμό να εγκαταλείπουν εντελώς τον αθλητισμό μόλις γίνονται πιο ανεξάρτητα, κυρίως λόγω της απίστευτης πίεσης που έχουν υποστεί τα πρώτα χρόνια της ενασχόλησής τους.

Το σημαντικό, πιστεύω, είναι να καταφέρεις ένα παιδί να αγαπήσει τον αθλητισμό, και αν από εκεί και πέρα προκύψει κάποιο ταλέντο ας συνεχίσει και με τον πρωταθλητισμό. Αλλά ποτέ μην ξεκινάτε με αυτοσκοπό την πρωτιά. Θα το γεμίσετε άγχος και απογοήτευση όταν δεν θα καταφέρνει να είναι στην πρώτη γραμμή. (Στην πρώτη θέση είναι μόνο ένας, οι περισσότεροι είναι από εκεί και κάτω).

Και όσο πιο εύκολο και προσιτό είναι το άθλημα τόσο το καλύτερο. Διαλέξτε μαζί του κάποιο άθλημα που θα μπορεί να κάνει εύκολα χωρίς να χρειάζεται μεγάλη δυσκολία για να το προσεγγίσει. Η κόρη μας μεγάλωσε μέσα σε χώρους άθλησης και πραγματικά το μόνο που θέλω είναι να αγαπήσει κάποιο σπορ για να μπορεί να γυμνάζεται και να ζει πιο όμορφα. (Τώρα άμα μου φέρνει και κανένα κύπελλο δεν θα με χαλάσει…)

Ακόμη καλύτερα, και σαν εναλλακτική λύση, μάθετε του να είναι δραστήριο, να περπατά, να χορεύει και να μην περνά όλη τη μέρα μπροστά σε μια τηλεόραση. Εμείς λατρεύουμε τις βόλτες στο δάσος επειδή ξέρει ότι όταν πάμε θα μαζέψουμε και πολύ ωραία λουλούδια ή ότι θα παίξει με τα δυο μας σκυλάκια.

Συνδυάστε όσο μπορείτε τις λεγόμενες «καλές» δραστηριότητες με ευχάριστες και δημιουργικές εμπειρίες και να είστε σίγουροι πως το πιθανότερο είναι να τις κρατήσουν για όλη τους τη ζωή.

Και μην εμπιστεύεστε κανέναν προπονητή, καθηγητή ή ό,τι άλλο με κλειστά μάτια. «Ο δάσκαλος μπορεί εύκολα να σε κάνει να αγαπήσεις ή να μισήσεις ένα άθλημα». Βεβαιωθείτε ότι τηρεί κάποιους βασικούς κανόνες που ταιριάζουν με τη δική σας ιδέα για τη διαπαιδαγώγηση και έχετε έστω και από μακριά την εποπτεία όλης τις διαδικασίας. Μην παρκάρετε τα παιδιά σας νομίζοντας ότι όλα λειτουργούν τέλεια. Έχουμε ακούσει απίστευτες ιστορίες, γι' αυτό έχετε το νου σας. Άλλωστε αν είστε κοντά του είναι σαν να το ενθαρρύνετε και να το επιβραβεύετε για αυτό που κάνει.