HIV: Μειώνεται το κόστος της αντιρετροϊκής θεραπείας, τι δείχνει ειδική μελέτη
Η λοίμωξη με τον ιό του HIV συνεχίζει να αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις παγκοσμίως για τα συστήματα υγείας. Τόσο σε οικονομικό, όσο και σε θεραπευτικό επίπεδο.
Ο στόχος της θεραπευτικής διαχείρισης είναι διπλός: αφενός ο άμεσος έλεγχος της λοίμωξης στην κοινότητα και η ολοκληρωμένη ταχεία διαχείριση των επιπτώσεων της λοίμωξης στο άτομο. Τι γίνεται όμως με το οικονομικό αποτύπωμα της λοίμωξης;
Στην Ελλάδα, η διαχείριση της HIV λοίμωξης συνιστά διαχρονικά ένα υπόδειγμα ορθής πρακτικής, με μετρήσιμο κλινικό και θεραπευτικό αποτέλεσμα και ελεγχόμενη δαπάνη. Με επιδημιολογική επιτήρηση πιο συγκεκριμένα, μητρώο ασθενών, διαχείριση από μονάδες λοιμώξεων, εξατομικευμένη θεραπευτική επιλογή και -το σημαντικότερο- άμεση έναρξη θεραπείας.
Σε επιστημονική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την 1 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για το HIV/AIDS, και οργάνωσε το Ινστιτούτο Οικονομικών της Υγείας και ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδας "Θετική Φωνή” με την υποστήριξη της Gilead Sciences, παρουσιάστηκαν πολύ ενδιαφέροντα δεδομένα από ειδική μελέτη αποτίμησης της οικονομικής αποδοτικότητας της θεραπευτικής διαχείρισης του HIV στην Ελλάδα την περίοδο 2010-2019. Η μελέτη αυτή παρουσιάστηκε στην πλήρη μορφή της και κατά τη διάρκεια του Πανελλήνιου Συνεδρίου για τα Οικονομικά και τις Πολιτικές της υγείας. Σκοπός της, η εκτίμηση του θεραπευτικού και συνολικού κόστους της διαχείρισης της HIV λοίμωξης στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία, εστιάζοντας σε διακριτά χρονικά σημεία-σταθμούς, καθώς και η διατύπωση προτάσεων για τη συνολική διαχείριση της HIV λοίμωξης αναφορικά με την ανάγκη δημιουργίας ενός συνολικού εθνικού προϋπολογισμού για τη διαχείρισή της.
Τι έδειξε η μελέτη
Σύμφωνα με τα δεδομένα, το μέσο κόστος αντιρετροϊκής θεραπείας σε ονομαστικές τιμές μειώνεται την περίοδο της μελέτης κατά – 6.7%, παρά την κυκλοφορία 10 νέων θεραπειών το ίδιο διάστημα. Επιπλέον, λόγω της αποτελεσματικότητας της φαρμακευτικής διαχείρισης των ατόμων με HIV, εξοικονομούνται πόροι από άλλες μορφές φροντίδας, με το μέσο συνολικό κόστος διαχείρισης του HIV ανά άτομο να βαίνει μειούμενο κατά 25%, από 10.622€ το 2010 σε 8.003€ το 2019. Επιπλέον, το κόστος ανά κερδισμένο έτος ζωής για το 2019 εκτιμάται αρνητικό, ήτοι η θεραπεία είναι και πιο αποτελεσματική και πιο φθηνή σε σχέση με εκείνη του 2010.
Την ίδια ώρα, ενώ η ζήτηση για φαρμακευτική θεραπεία για το HIV αυξάνεται αναλόγως του αριθμού των ατόμων που διαγιγνώσκονται με τη λοίμωξη, το συνολικό φαρμακευτικό κόστος του HIV ως ποσοστό (%) της συνολικής νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης μειώνεται. Δηλαδή, η δαπάνη για τη φαρμακευτική διαχείριση της HIV λοίμωξης δεν συμβάλλει στην αύξηση της νοσοκομειακής δαπάνης, όπως αυτή καταγράφεται την τελευταία δεκαετία. Αυτό είναι ένα από τα πλέον σημαντικά ευρήματα της μελέτης.
"Χρέος μας, επιστημονικό, είναι να θέσουμε τα δεδομένα στον δημόσιο διάλογο. Και αυτό κάνουμε σήμερα" σημείωσε ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών της Υγείας καθηγητής Γιάννης Κυριόπουλος
Μάλιστα, αν η δαπάνη για τη φαρμακευτική διαχείριση του HIV ιδωθεί σε σχέση με εκείνη ενός άλλου χρόνιου νοσήματος, για το οποίο υπάρχουν δημοσιευμένα δεδομένα για την αντίστοιχη περίοδο, όπως π.χ. ο σακχαρώδης διαβήτης, διαπιστώνεται ότι ο ρυθμός αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης υπολείπεται του ρυθμού αύξησης του αριθμού των ατόμων σε θεραπεία. Με απλά λόγια, ο ρυθμός αύξησης των ατόμων με HIV σε θεραπεία είναι υψηλότερος από τον ρυθμό αύξησης της δαπάνης για τη θεραπεία τους, εύρημα που δεν επιβεβαιώνεται στις άλλες θεραπευτικές κατηγορίες.
Η διαχείριση της λοίμωξης στην Ελλάδα:
•Η λειτουργία από την πρώτη στιγμή Μητρώου ασθενών και θεραπειών συνέβαλλε στην πλήρη καταγραφή της λοίμωξης και στη διαχρονική παρακολούθηση της διαχείρισής της, όταν η πρακτική αυτή ήταν ακόμη αδιανόητη για τα υπόλοιπα νοσήματα, χρόνια και μη.
•Η ενσωμάτωση της καινοτομίας και η ελεύθερη θεραπευτική επιλογή αναλόγως των εξατομικευμένων συνθηκών και αναγκών των ατόμων με HIV διασφάλισε τη βελτιστοποίηση των κλινικών αποτελεσμάτων χέρι-χέρι με την εξοικονόμηση πόρων από άλλες περιοχές του συστήματος υγείας.
•Με τον τρόπο αυτό, αναλώθηκαν σταδιακά ολοένα και λιγότεροι πόροι από τις περιοχές του συστήματος, π.χ. νοσηλείες, πρωτοβάθμια φροντίδα κ.λπ., που η εξοικονόμηση είναι όχι μόνο οικονομικά συμφέρουσα αλλά και απολύτως καθοριστική, δεδομένων των ελλείψεων που επιμένουν στο σύστημα υγείας μας.
•Έτσι, και οι ασθενείς κατέγραψαν και καταγράφουν καλύτερα αποτελέσματα και το σύστημα απελευθερώνει πόρους για τη διαχείριση άλλων κρίσιμων καταστάσεων υγείας.
•Αυτό το υπόδειγμα είναι απολύτως αναγκαίο να διατηρηθεί και στο μέλλον, με τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς του και τη διεύρυνσή του, όπου αυτό κρίνεται σκόπιμο από τις διεθνείς καλές πρακτικές και την επιστημονική γνώση, π.χ. με την ενσωμάτωση προγράμματος για παροχή προ έκθεσης προφυλακτικής θεραπείας PreP σε ομάδες πληθυσμού σε αυξημένο κίνδυνο έκθεσης.
Πηγή: Capital.gr