Μια νέα μελέτη που συνδέει τη βαζοπρεσίνη με την κοινωνική συμπεριφορά των μαϊμούδων και τον αυτισμό στους ανθρώπους, ρίχνει περισσότερο φως στη διάγνωση των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Science Translational Medicine, τα χαμηλά επίπεδα της αντιδιουρητικής ορμόνης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό σχετίζεται με λιγότερη κοινωνικότητα στους ανθρώπους και τους πιθήκους, γεγονός που σημαίνει ότι η βαζοπρεσίνη θα μπορούσε να αποτελέσει βιοδείκτη του αυτισμού.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στανφορντ και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Ντέιβις, υποστηρίζουν ότι «εφόσον ο αυτισμός επηρεάζει τον εγκέφαλο είναι δύσκολη η μελέτη της βιολογίας της πάθησης. Προς το παρόν η διάγνωση βασίζεται στη συμπτωματολογία των παιδιών και στα πρωτόκολλα παρακολούθησης των ασθενών σε κλινικό περιβάλλον».

Ο αυτισμός, είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από εξασθενημένες κοινωνικές δεξιότητες. Η μέχρι τώρα έρευνα έχει δείξει ότι η πρώιμη, εντατική συμπεριφορική παρέμβαση είναι ωφέλιμη, αλλά τα περισσότερα παιδιά δεν διαγιγνώσκονται εγκαίρως. Οι γιατροί, λοιπόν, πιστεύουν ότι ένα βιολογικό τεστ, δηλαδή μια εργαστηριακή εξέταση, μπορεί να συντελέσει σε ταχύτερη και ακριβέστερη διάγνωση.

«Η βιολογία του αυτισμού είναι δύσκολο να μελετηθεί στους ανθρώπους, αλλά πολλές ζωικές μελέτες έχουν αποδειχθεί ακατάλληλες για την έρευνα του επίσης. Για παράδειγμα, τα ποντίκια συχνά αποτυγχάνουν να εμφανίσουν συμπεριφορικές αλλαγές εις ανταπόκριση μιας γονιδιακής μετάλλαξης που προκαλεί αυτισμό στον άνθρωπο», εξηγεί η Δρ Καρεν Παρκερ, επίκουρη καθηγήτρια Ψυχιατρικής και Συμπεριφορικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Στανφορντ και κύρια συγγραφέας της μελέτης.

Έτσι οι επιστήμονες στην παρούσα μελέτη επικεντρώθηκαν στην αναζήτηση βιοδεικτών του αυτισμού μελετώντας πιθήκους, ένα ζωικό είδος με κοινωνικές δεξιότητες που μοιάζουν περισσότερο με του ανθρώπου. Οι πίθηκοι είχαν μεγαλώσει με τις μητέρες τους σε κοινωνικές ομάδες, στο πλαίσιο ερευνητικού προγράμματος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Ντέιβις.

Από 222 αρσενικούς πιθήκους, οι ερευνητές επέλεξαν 15 με εκ φύσεως χαμηλή κοινωνικότητα και τους συνέκριναν με 15 πιθήκους με εκ φύσεως υψηλή κοινωνικότητα, ως προς αρκετούς βιολογικούς δείκτες.

Συγκεκριμένα, μέτρησαν τα επίπεδα δύο ορμονών, της οξυτοκίνης και της βαζοπρεσίνης, στο αίμα και το εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Και οι δύο ορμόνες είναι πεπτίδια που εμπλέκονται σε διάφορους κοινωνικούς ρόλους, περιλαμβανομένης της γονικής φροντίδας και της σχέσης μεταξύ των συντρόφων. Παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι οι ορμόνες αυτές μπορεί να παίζουν ρόλο και στον αυτισμό.

Οι λιγότερο κοινωνικοί πίθηκοι είχαν σημαντικά λιγότερη βαζοπρεσίνη στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό από τους πιθήκους με περισσότερη κοινωνικότητα. Μάλιστα, τα επίπεδα της βαζοπρεσίνης προέβλεπαν με ακρίβεια τη συχνότητα με την οποία κάθε πίθηκος συμμετείχε στην κοινωνική περιποίηση, μια σημαντική κοινωνική δραστηριότητα για τους πιθήκους. Τα επίπεδα της βαζοπρεσίνης στο αίμα δεν διέφεραν μεταξύ των δύο ομάδων.

Σε μια δεύτερη ομάδα δέκα πιθήκων, των οποίων το εγκεφαλονωτιαίο υγρό ελέγχθηκε τέσσερις φορές σε τέσσερις μήνες, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι η βαζοπρεσίνη ήταν σταθερή συνεχώς.

Σύγκριση έγινε και στα επίπεδα της βαζοπρεσίνης σε 14 αγόρια με αυτισμό και επτά ίδιας ηλικίας χωρίς αυτισμό. Τα πρώτα είχαν χαμηλότερα επίπεδα της ορμόνης.

Επόμενος στόχος των ερευνητών είναι να ελέγξουν μια μεγαλύτερη ομάδα πιθήκων για να καθορίσουν αν η βαζοπρεσίνη μπορεί να αποτελέσει μέσο διάκρισης των πιθήκων με χαμηλές κοινωνικές ικανότητες και αν τα χαμηλά επίπεδα της ορμόνης μπορούν να ανιχνευθούν πριν εκδηλωθούν τα συμπτώματα των εξασθενημένων κοινωνικών δεξιοτήτων. 

Πηγή: www.in.gr