Δεν υπάρχει άνθρωπος, ανεξαρτήτως ηλικίας, που να μην απογοητεύεται στη ζωή του. Το θέμα είναι να βοηθήσετε το μικρό σας αρχικά να αντιλαμβάνεται και εν συνεχεία να διαχειρίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το συγκεκριμένο συναίσθημα:

• Το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να δώσετε στο παιδί να καταλάβει ότι και οι απογοητεύσεις είναι στη ζωή, όχι μόνο οι επιτυχίες και οι χαρές. Με αυτόν τον τρόπο δεν το παροτρύνετε να γίνει ηττοπαθές, απλά το βοηθάτε να αντιληφθεί τα δεδομένα στην πραγματική τους διάσταση.

• Το επόμενο στάδιο είναι να καταλάβει ότι η αποτυχία δε σχετίζεται απαραίτητα με τις ικανότητές του. Μπορεί να δικαιούται κάτι, όμως και πάλι δεν είναι όλα στο χέρι του, οπότε αν έχει δώσει τον καλύτερό του εαυτό θα πρέπει να νιώθει ικανοποίηση. Άλλωστε δεν κρίνονται τα πάντα εκ του αποτελέσματος.

• Προσπαθήστε να δείτε το πρόβλημα του παιδιού μέσα από τα δικά του μάτια για να αντιληφθείτε την απογοήτευσή του και να μπορέσετε να το βοηθήσετε να πάει παρακάτω. Δεν έχει νόημα να δώσετε συμβουλές αποστασιοποιημένα, γιατί το πιθανότερο είναι ότι δε θα έχουν επίδραση στην ψυχολογία του μικρού σας.

• Αφήστε το παιδί να σας ανοίξει την καρδιά του και να το διακόπτετε μόνο όταν χρειάζεστε διευκρινίσεις πάνω σε αυτά που σας αναφέρει. Την υπόλοιπη ώρα απλά ακούστε το με προσοχή.

• Όταν το παιδί έχει απογοητευθεί από πολλά ζητήματα, βοηθήστε τη σκέψη του ώστε να τα διαχειριστεί ένα προς ένα και να μην τα σκέφτεται όλα μαζί ταυτόχρονα, αφού θα «πελαγώσει». Επίσης, σε καμία περίπτωση μην υποβαθμίζετε κάποιον προβληματισμό του, αν θέλετε να συνεχίσει να τους συζητάει μαζί σας στο μέλλον.

• Τέλος, ρωτήστε το παιδί ποια/ες δραστηριότητα/ες θα το βοηθούσαν να ξεσπάσει, όχι ως λύση του προβλήματος, αλλά για να νιώσει προσωρινά καλύτερα εκτονώνοντας την ένταση.