Αν υπάρχει κάτι που χαρακτηρίζει σχεδόν όλους τους νέους γονείς σήμερα, τότε μάλλον πρόκειται για το άγχος. Και έως ένα βαθμό αυτό το άγχος είναι φυσιολογικό, αν αναλογιστούμε σε τι περίεργο κόσμο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Όμως το υπερβολικό άγχος, αυτό που μας κατατρώει και ελέγχει κάθε μας σκέψη και κίνηση, είναι επιβλαβές όχι μόνο για εμάς τους ίδιους, αλλά και για τα παιδιά.

Ακόμα κι αν δεν τους μιλάτε για τα πράγματα που σας αγχώνουν, τα παιδιά παρατηρούν και αντιλαμβάνονται τα πάντα. Από την αλλαγή στον τόνο της φωνής σας και το νευρικό χτύπημα του χεριού στο τραπέζι, μέχρι τις πραγματικές κρίσεις πανικού.

Και όταν βλέπουν εσάς να αγχώνεστε, μοιραία θα αρχίσουν να αγχώνονται και τα ίδια, ακόμα και για πράγματα που δεν τους είχαν καν περάσει από το μυαλό.

Τα παιδιά δεν αντιγράφουν μόνο τις καλές συμπεριφορές μας, αλλά και τις φοβίες μας, τις αγωνίες μας και τα πράγματα που μας στρεσάρουν. Μια μαμά που φοβάται τα αδέσποτα σκυλιά και κάθε φορά που συναντά ένα, σφίγγει το χέρι του παιδιού της ή αλλάζει δρόμο, υποσυνείδητα του περνά αυτόν το φόβο.

Αν προβληματίζεστε για τα οικονομικά σας και συνεχώς κάνετε λογαριασμούς, μην παραξενευτείτε όταν ακούσετε το παιδί σας να λέει «μαμά, μπορούμε να το πάρουμε αυτό, είναι δωρεάν!». Και φυσικά είναι πολλές οι περιπτώσεις όπου το άγχος του αποχωρισμού δεν το εμφανίζει το παιδί που πάει σχολείο ή απομακρύνεται για λίγο από το οικογενειακό σπίτι, αλλά η ίδια η μαμά που δε νιώθει έτοιμη να αποχωριστεί το παιδί της και στη συνέχεια με τη στάση της αγχώνει και εκείνο.

Αν λοιπόν κι εσείς νιώθετε το άγχος να σας κατακλύζει, βρείτε τρόπους να το διαχειριστείτε και αποφύγετε να το μεταδίδετε καθημερινά στο παιδί σας.